محمدرضا عارف را بدون تردید می توان از معدود چهره های سلیم النفس در میانه رجال سیاسی ایران محسوب کرد. اما ظاهراً همین سلیم النفسی موجبات دامن زدن به یک ساده دلی در فهم دنیای سیاست و متعلقات آن نزد جناب عارف شده.
اینکه جناب عارف در مراسم تجدید میثاق اعضای لیست امید در مرحله دوم انتخابات با آرمان های امام خمینی(س) فرمودند: «باید انتخابات را تهرانیزه کنیم» (!) چنین فرمایشی اگر تغافل نباشد قطعاً ساده لوحی می تواند باشد.
در خلاصه ترین شکل ممکن فرمایش جناب عارف را باید بدین گونه بازخوانی کرد که بعد از ماجرای انتخابات 7 اسفند تهران نوبت آن است تا بعد از تهران اکنون تمامیت ایران را کوفه سازی کنیم!
فارغ از تعارفات و تکلفات سیاسی نتیجه انتخابات 7 اسفند در تهران بعد از کمپین بقایای فتنه سبز (کمپین به اینها رای بدیم تا اونها رای نیارن!) و متعاقب اتحاد آرمانی ایشان با فراخوان رسانه وزارت خارجه انگلستان از کمپین مزبور را اگر بخواهند نام گذاری کنند مناسبت ترین عنوان قبل از تهرانیزه کردن انتخابات ، ناظر بر لنـدنیزه شدن انتخابات است.
(*)
در واقع مولود «انتخابات 7 اسفند تهران» منتجه از یک زایمان طبیعی نبود و محصول سزارینی است که دولت بریتانیا به استعداد تریبون رسانه ای اش (BBC) این طفل را «ناسالم» قابلگی کرد.
این را می توان طنز تلخ تاریخ تلقی کرد که برای نخستین بار در تاریخ دمکراسی های جهان یک کشور خارجی رسما برخوردار از فراکسیون در پارلمان یک کشور دیگر شد در حالی که شورای نگهبانی هم که سالها متهم به خیره سری و انحصار طلبی بود نتیجه انتخابات مزبور و موفقیت افراد لیست مورد وثوق انگلستان را مورد تائید قرار داد.
لذا آنانکه از بدو تاسیس جمهوری اسلامی در ایران یک سره و بدون انقطاع لابه و گلایه می کردند که با وجود شورای نگهبان و نظارت استصوابی، دمکراسی محلی از اعراب در انتخابات ایران ندارد! علی رغم این از 7 اسفند 94 دیگر جائی برای لابه و گلایه ندارند!
این واقعیتی غیر قابل کتمان است که جامعه صاحب حق رای در تهران در انتخابات اسفند 94 از میانه نامزدهای تائید صلاحیت شده توسط همین شورای نگهبان متهم به انحصار طلبی مواجه با کسانی شدند که مورد وثوق انگلستان از آب درآمده و رسانه وزارت خارجه بریتانیا (BBC) رسماً ایشان را تبلیغ کرد و مردم تهران را دعوت کرد تا به لیست معرفی شده ایشان رای دهند! در حالی که در ادامه رهبر مملکت در مقام بالاترین مقام حکومتی ضمن درخواست از مردم جهت رای ندادن به لیست مورد وثوق انگلستان بالتبع و غیر مستقیم بر مورد اعتماد انگلیسی بودن افراد این لیست مهر تائید زد در عین حالی که افراد موجود در لیست مزبور نیز برائتی از این بابت نکردند علی رغم این لیست مزبور در تهران رای آورد و اکنون و به اعتبار جمیع داده های بالا تا اطلاع ثانوی مدعیان دیگر ارزنی حق ندارند دمکراسی ناب جمهوری اسلامی یا صلاحیت شورای نگهبان و نظارت استصوابی را به استناد انتخابات 7 اسفند 94 مورد تردید قرار دهند.
حکایت انتخابات 7 اسفند تهران قرینه ماجرای بچه های آسمان «مجید مجیدی» است که جماعتی محزونانه برای «دوم» شدن می دوید و ناغافل با دوپینگ انگلستان «اول» شدند!
........................
۱ نظر:
با عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما؛
جناب آقای سجادی خیلی دوست دارم مطلبی با عنوان ایران بعد از انتخابات را برایمان بنویسید
با توجه به اطلاعات خوب و شناخت خوب شما زا سیاسیون و جریان سیاسی در ایران و خارج از ایران لطفا مقاله و یا مطلبی را در صفحه خود در این باره بنویسید که این لیست انگلیسی و مزدورانی که بنام اصلاح طلبی ولی کام دنیاطلبی و غرب زدگی و وطن فروشی و آمریکا عمل میکنند؛ آینده ایران را چگونه میدانید و نظرتان را برای ما مرقوم بفرمائید.
خقیقتا بنده اصلا خوش بین نیستم و عومال فتنه هر روز از گوشه و کنار این مرزوبوم به طرق مختلف و با یاری این دولت و پدرخواندگانشان بر سریر کشور می نشینند و برای ولایت و رهبری معظم هم نقشه های شومی گشیده اند تا بقول خودشان ولایت را به زیر کشند و دیگر ایران را رهبری ولی فقیه نباشد. و نیر آنکه سیدحسین خمینی را چگونه میبینید وتقعیت آن است که اعمال و حرفهای او بوی خوبی نمی دهد و هیچ نشانی از پدر ندارد...
مزید امتنان فرمایئد و در صورت امکان درخواست مرا اجابت.
بسیار ممنونم از شما.
ارسال یک نظر