(بمناسبت روز خبرنگار)
بعد از مرگ «آندره گرومیکو» وزیر خارجه وقت در اتحاد جماهیر شوروی که بعدها تا سطح ریاست جمهور نیز ارتقا یافت شایسته ترین توصیف و در عین حال زیرکانه ترین توصیف از ایشان تعلق به «هنری کیسینجر» وزیر خارجه دولت ریچارد نیکسون داشت.
کیسینجر در تمجید از شخصیت گرومیکو گفت:
وی یکی از بزرگ ترین سیاستمداران جهان بود که مذاکره با وی بدون برخورداری از آمادگی قبلی حکم خودکشی سیاسی را داشت!
کیسینجر با این توصیف در واقع و بصورت همزمان خود و گرومیکو را بزرگ می داشت چرا که دوسیه کاریش مملو از مذاکراتی سنگین و طاقت فرسا با این سیاستمدار قدرتمند دوران جنگ سرد بود!
شخصاً و با وام گرفتن تعبیر کیسینجر معتقدم یک خبرنگار ایده آل نیز خبرنگاری است که با نشستن در مقابل مصاحبه شوندگان و یا با نوشتن هایش باید پشت مصاحبه کنندگان یا سوژهای قلمی اش را از شدت ترس و واهمه بلرزاند!
خبرنگار بمعنای درست کلمه باید بقول کیسینجر کسی باشد که دیگران نشستن بدون آمادگی در مقابل وی را خودکشی سیاسی خود بدانند.
به تعبیری خبرنگار در وضعیت آرمانی کسی است که عنصر مصاحبه شونده از نشستن در مقابل وی یا قرار گرفتن در کمند قلم وی باید بنوعی احساس شب اول قبر و مواخذه و پرسش و پاسخ نکیر و منکر را فهم و ادراک کند و چهار ستون بدنش از این بابت بلرزد که در مقابل کسی نشسته که با تسلط کامل بر بحث مانند عقابی تیز چشم و پلنگی تیز دندان مترصد نخستین گاف وی است تا با قدرتمندترین شکل ممکن ایشان را بدّرَد!
قبلا و بمناسبتی در جائی نوشتم با اتکای بر استانداردهای دنیای ژورنالیسم متاسفانه آمار روزنامه نگار بمعنای واقعی کلمه در ایران رقمی زیر ده نفر است!
نگاهی به مصاحبه های رنگ و وارنگ و مدل به مدل خبرنگاران از هر دو سوی جناح بندی های سیاسی در ایران با شخصیت های حکومتی بیاندازید تا به عمق نحافت این حرفه در ایران تفطن یآبید.
خبرنگاری که به صفت حرفه ای بدون لحاظ علائق و سلائق و جهتگیری های سیاسی یا فرهنگی و اعتقادی خود ملزم است تا با بی رحمانه ترین شکل ممکن عنصر مصاحبه شونده را به نقد و چالش بکشد برخلاف تصور به کرات مشاهده می شود در طول مصاحبه از موضع همدلی با مصاحبه شونده و در راستای تائید مواضع و اظهارات مصاحبه شونده سوالات مورد علاقه مصاحبه شونده را مطرح یا طراحی می کند!
این بدآیند منحصر به خبرنگاران داخل کشور نیست و شامل کارمندان رسانه های فارسی زبان خارج از کشور هم می شود که با نام خبرنگار اما عملا در کسوت مسئول روابط عمومی عنصر مصاحبه شونده به ایفای نقش خبرنگاری خود پرداخته و در انتها نیز خود و مصاحبه شونده از این همدلی مشترک به حظی وافر می رسند!
با امید به غنا و پهنا و ژرفا یافتن این حرفه نزد خانواده اصحاب رسانه فارسی زبان، روز خبرنگار را ارج می نهم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر