هفته نامه «طلوع صبح» از نشریات جدیدالولاده در خانواده مطبوعات ایران است که به اعتبار شیدائی شناخته شده مدیر مسئول این نشریه نسبت به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و با استناد به جهتگیری رسوا و آشکار این نشریه در حمایت همه جانبه از آقای هاشمی رفسنجانی می توان و باید بجای هفته نامه ای با تقید به الزامات حرفه ای دنیای رسانه آن را صرفاً در اندازه های یک ارگان حزبی برسمیت شناخت.
لیکن و ظاهرا به اعتبار جوانی مدیر مسئول و کم تجربگی ایشان در امر آستان بوسی (!) تولیدات «طلوع صبح» بعضاً از مرزهای ارگان حزبی نیز فراتر رفته و بیشتر مفردات یک خاکسارنامه را تداعی به ذهن می کند!
جدیدترین نسخه این نشریه حامل نکات عبرت آموزی است.
طلوع صبح در یکی از مقالات نسخه جدیدش به اعتبار نفرت زائد الوصف اش از رئیس جمهور «سابق» و الفت بی حد و حصرش به رئیس جمهور «مسبوق»! آورده:
«او (احمدی نژاد) كه استاندار هاشمی‌رفسنجانی بود سال‌ها در زیر سایه این مرد نان می‌خورد و دندان برای جایگاه او تیز می‌كرد. انگار كه خصلت این افراد نمك نشناسی است.»
ظاهراً نویسنده مقاله مزبور در ابراز خاکساری اُور دوز کرده و مرزهای چاپلوسی را تا جائی پیش بُرده که خوااننده متن را ناخواسته به عمق تاریخ و قعر دربار ناصرالدین شاه و مداهنه های مهوع مستوفیان و مقرنس السلطنه ها و مُحدب الممالکان پرتاب می نماید!
همین بی قراری در مداهنه، مُنجر به آن شده تا «نویسنده» مناسبات قدرت در ایران را ذیل مناسبات سلطان جنت مکان و خـُلد آشیان و روزی رسان فهم کند و بالتبع گماشتگان مردم در کرسی خدمت را نیز «نان خوران» هاشمی رفسنجانی بگمانند که موظفند به پاس روزی خواری از جوار سخاوت رعیت نوازانه آن «قبله عالم» نمک نشناسی نکرده و ثناگو و مسئلت جوی طول عمر با عزت و سلامت و پر برکت آن یگانه اختر آسمان کیاست و درایت و معدلت گستر باشند!
بقول این برادران آمریکائی:
اخوی! Take it Easy
36 سال پیش در ایران علیه چنین مناسبات سلطان و شبانانه ای انقلابی روی داد که به اعتبار خمینی اش و اسلام خمینی اش، روزی رسان خداوند فهم شد و ادبیات نمک گیری و نمک نشناسی ذیل الطاف ملوکانه «السلطان سلطان و الخاقان خاقان» در شعاع مناسبات خداباوری و مردم محوری و خادم مسلکی مسئولین بی فروغ شد!
ظاهراً جنابعالی دیر رسیدید ـ تمام شد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر