راز 92!

مرداد 91 ذیل مقاله «گلوله های کاغذی» نوشتم:

هر چند در ادبیات عامه به اعتبار محاسن منحصربفرد «هاشمی رفسنجانی» وی را با استفاده از معنای دو گانه «کوسه» به یک آبزی قدرتمند و مهلک توصیف می کنند اما از آنجا که در میان جمیع جانداران «کوسه ماهی» یگانه موجودی است که در طول عمرش هرگز نمی ایستد و همواره حتی در حین خواب نیز در حال حرکت است لذا چنین نامگذاری ناتوان از ادا کردن حق مطلب در توصیف شخصیت هاشمی است. تصادفاً هاشمی رفسنجانی بر خلاف آبزیانی چون «کوسه ماهی» اثبات کرده اصرار بر حرکت دائمی نداشته و نشان داده تا آن اندازه تبحر دارد تا بمانند «خیزران» به وقت مقتضی بایستد ، کنار بکشد ، کمر خم کند، حتی بخوابد یا خود را بخواب بزند! و بموقع نیز بازگردد و تمام قد بایستد.

اگر بتوان برای هاشمی رفسنجانی از حیث «عملکرد» قائل به بدیلی در میانه آبزیان شد در آن صورت روحیات ایشان به صفت تمثیل تقارن با «تمساحی چابک» را دارد که برای «موفقیت در شکار» اجازه می دهد برکه آرام بگیرد و پس از فرو رفتن طعمه در توهم آرامش و بی خطر بودن برکه در موقعیتی که شکار تصور می کند همه چیز آرام و بر وفق مُراد است «تمساح» با صبوری و آرامش و با چشمانی نافذ ضمن آنکه از زیر آب موقعیت را با دقت تحت کنترل و نظارت دارد به آهستگی خود را به طعمه رسانده و در یک لحظه مناسب شکار را در کام می گیرد!

(بخشی از مقاله گلوله های کاغذی)

انتشار ویدئوی پر مغلطه «نوبت جام زهر به هاشمی رسید» در سایت رسمی «آیت الله» آخرین نمونه از چنان رویکردی است که قبل از ذکاوت «آیت الله» نشان از آن دارد مریدان بمنظور تمشیت مراتب چاکرسالاری خود کمترین پروائی از پنجه کشیدن بر سیمای واقعیت ندارند!

خلاصه ویدئوی مزبور ناظر بر این ادعاست که:

هاشمی در مقام منجی مردم و ناشی از اقبال و فشار مردم به خود و از سر اکراه به انتخابات 92 ورود کرد هر چند شورای نگهبان با رد صلاحیت ایشان نارفیقانه کشور را از یک موهبت مسلم محروم کرد!

آنچه که سازندگان این ویدئو در تعمدی قابل فهم بدان « نپرداخته اند» آن است که:

هاشمی برای ورود به انتخابات برخلاف القای ویدئو که تصمیم ایشان را ناشی از فشار مردم و در لحظه آخر معرفی کرده، ورود هاشمی متکی بر یک پروژه 4 ساله از 88 به بعد بود. دستور کار این پروژه بسیار روشن بود.

بعد از خطبه نماز جمعه خرداد 88 که رهبری «برخلاف توقع هاشمی» تن به زیاده خواهی نداد و از آرای مردم حمایت کرد. هاشمی به استعداد عقبه سیاسی خود و با اتکای بر سرپل های خارج از کشور کوشید تا با به فلاکت کشاندن مردم از طریق بحران اقتصادی بصورتی نامحسوس انتخابات 92 را بنفع خود و در قامت یک «مُنجی» مهندسی کند. تحریم های اقتصادی آمریکا بعد از ناامیدی از موفقیت جنبش سبز را باید دوپینگی بی اخلاقانه در میانه چنین بدافزاری نشانه گذاری کرد.

سعایت مهدی هاشمی به نمایندگی از جانب «بابا» نزد غربی ها جهت تحریم و افزایش تحریم های خرد کننده اقتصادی طی سالهای فرارش به خارج در کنار هم راهی و همدلی آمریکا بمنظور مساعدت رساندن به این پروژه جهت روی کار آوردن یک چهره شناخته شده به «پراگماتیسم» و «آمریکا ناستیز»! در ایران نقشه ای حسابشده و با تضمین بالائی از موفقیت بود.

پروژه ای که شخصاً و خیلی پیشتر از سال 92 در قالب مقالاتی متعدد و تحت عنوان «چاموروئیزه کردن انقلاب» به سهم بضاعت خوداز آن پرده برداری کردم (*)

تنها چیزی که در این میان هاشمی و تیم اش آن را پیش بینی نکرده بودند ماجرای «رد صلاحیت» بود.

هر چند در همان مقاله «گلوله های کاغذی» به زبان ایهام یک راز مهم را بدین گونه به هاشمی گوشزد کرده بودم که:

نمی توان این واقعیت را از نظر دور داشت که علی رغم همه ذکاوت های هاشمی و به استعداد قاطبه اپوزیسیون خارج از کشور و برخورداری ایشان از حمایت گسترده مالی و رسانه ای دولت های خارجی اما به تعبیر رندانه «آرخیلی خوس»:

شاید روباه خیلی چیزها بداند اما جوجه تیغی یک چیز بزرگ می داند!

رازی که اگر عمری بود و مجالی و اقبالی برای ملاقات حضوری با هاشمی، برای تنقیح ایشان از ماجرای 92 آن راز را تنها با ایشان در میان خواهم گذاشت تا شاید اگر لازم دیدند برای ثبت در تاریخ آن «راز» را خود به هر شکل که مفید دانستند اطلاع رسانی کنند!!!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

* ـ نگاه کنید به مقالات :

خیز بلند هاشمی

http://bit.ly/1gn2Ftq

گلوله های کاغذی

http://bit.ly/Y4RK4M

مصاحبه با روزنامه جوان

http://bit.ly/1PkDwWx

انقلاب اسلامی؛ کنش ها و واکنش ها

http://bit.ly/LAEQox

گربه چکمه پوش

http://bit.ly/1RH59rr