حکایت روی میز بودن گزینه نظامی آمریکا در مذاکره با ایران قرینه برخورد آن پلیس مرتشی و خلافکاری است که بعد از متوقف کردن راننده خودروی عبور کرده از چراغ قرمز به راننده خاطی می گفت: جریمه ات کنم یا که چی چی!؟ و بدینوسیله به زبان بی زبانی راه نجات راننده خودرو از جریمه سنگین را از طریق «رشوه» نشانه گذاری می کرد!
اکنون نیز با نزدیک شدن به پایان فرجه زمانی مذاکرات اتمی ایران با 1+5 رویکرد غیراخلاقی «چماق و هویج» طرف آمریکائی علیه ایران از شفافیت و وضوح بیشتری برخوردار می شود.
بر همین مبنا آمریکائیان می کوشند با کش دادن باج خواهانه مذاکرات با زبانی محسوس و قابل فهم ایران را بین دو گانه «تن دادن به باج خواهی آمریکا در مذاکرات» و «یا که چی چی!؟» به حالت تعلیق درآورند.
این در حالی است که یک دهه لشکرکشی آمریکا در منطقه به اندازه کافی توان نظامی و مالی این کشور برای جنگی دیگر را مستهلک کرده و ایشان را بخوبی با زیرکی «فرار از جنگ» به ایقان رسانده.
همین زیرکی باعث شده تا اینک آمریکائیان «جنگ نیابتی» را جایگزین «گزینه نظامی روی میز» خود کنند.
بر این روال آمریکائیان می کوشند تا یا از طریق فشار سیاسی و اقتصادی تحریم ها موجبات آشوب داخلی در ایران را دامن بزنند و بدینوسیله جمهوری اسلامی را به زانو درآورند (رویکردی که مع الاسف حامیانی نیز در بدنه حکومت در ایران دارد) یا آنکه به اعتبار بحرانی شدن مناسبات تهران و ریاض در ماجرای یمن به طرف ایرانی بفهمانند که «یا که چی چی!؟» یعنی بستن چشم خود به تهاجم نظامی عربستان به ایران و استقبال از این جنگ نیابتی که یک معامله «دو سر سود» برای واشنگتن است.
همین زیرکی باعث شده تا اینک آمریکائیان «جنگ نیابتی» را جایگزین «گزینه نظامی روی میز» خود کنند.
بر این روال آمریکائیان می کوشند تا یا از طریق فشار سیاسی و اقتصادی تحریم ها موجبات آشوب داخلی در ایران را دامن بزنند و بدینوسیله جمهوری اسلامی را به زانو درآورند (رویکردی که مع الاسف حامیانی نیز در بدنه حکومت در ایران دارد) یا آنکه به اعتبار بحرانی شدن مناسبات تهران و ریاض در ماجرای یمن به طرف ایرانی بفهمانند که «یا که چی چی!؟» یعنی بستن چشم خود به تهاجم نظامی عربستان به ایران و استقبال از این جنگ نیابتی که یک معامله «دو سر سود» برای واشنگتن است.
جنگی که در آن از یک طرف می توانند بار دیگر ایران و زیر ساخت ها و توانمندی های ایران را از آن طریق مستهلک و نابود کنند و هم زمان با درگیر کردن ریاض در جنگ با تهران دمب عربستان را هم که خارج از اندازه کلفت شده به کفایت کوتاه کرده و با تخلیه انبار تسلیحات و ادوات نظامی انباشته عربستان و متحدینش بار دیگر تمهیدات لازم جهت قراردادهای نظامی و خرید های تسلیحاتی در منطقه را با سهولت مهیا نمایند.
طبیعتاً در این میان فضای تنفسی هم برای دولت صهیونیستی فراهم کنند تا در قفای جنگی دیگر بین مسلمانان در منطقه بتواند سیاست های بزهکارانه خود را با فراغ بال دنبال کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر