خر که مُکـّرر نمیشه!

دیالوگ های فیلم «محمد رسول الله» اثر ارزشمند «مصطفی عقاد» مُبدل به دیالوگ هائی مانا و توانا در خاطره و حافظه سینمائی مسلمانان شد؛ از جمله در آن قسمت از فیلم که بعد از شکست سپاه رسول الله در «نبرد اُحُد» یکی از سران لشکر اموی خطاب به لشکر هزیمت زده اسلام به طعنه و غرور با اشاره به شکست قبلی امویان در «بدر» این گونه رجز خواند که:
پیروزی امروز در مقابل شکست بدر! کشتگان اُحُد در مقابل کشتگان بدر!
و در پاسخ از جانب یکی از امیران لشکر اسلام پاسخ شنید:
کشتگان ما در بهشت اند و کشتگان شما در جهنم!
این پاسخ به کفایت برخوردار از فراست و وثاقت بود و اکنون و با همین منطق می توان انتخابات خبرگان پیش رو و بازی بی اخلاقانه هاشمی در آن را ارزیابی و داوری کرد.
در واقع هاشمی با سخنرانی ساختار شکن 12 بهمن اش در فرودگاه مهرآباد و با حمله به شورای نگهبان به بهانه ظاهری دفاع از «سید حسن» توانست از سوئی با پمپ ترشروئی به فضای انتخابات مانع از هر گونه احتمال تائید صلاحیت «سید حسن» شود و پیرمرد بدین واسطه اثبات کرد در بازی سیاسی قائل به هیچ مناسبات اخلاقی نیست و برای تحصیل هدف تا آن اندازه گستاخی دارد تا همه را به چشم ابزار ببیند و ایضاً و از همین طریق «سید حسن» را فدیه خیره سری خود کند و با سوزاندن و مبدل کردن ایشان به یک مهره سوخته نان قدرت طلبی خود را به تنور انتخابات بچسباند!
از سوئی دیگر و هم زمان از طریق مُنجی نمائی و القای خود در قامت شهسوار مقابله کننده با نظام و ایضاً از طریق قطبی کردن فضای انتخابات این اقبال را بیابد تا شاکله سیاسی خود را در کانون محبت و الفت و شیدائی جمیع مخالفان نظام بازسازی کرده و بدینوسیله آرای این اقشار را در مقام دهان کجی به نظام هم که شده بنفع خود وارد انتخابات کرده و در سبد آرای خود واریز کند.
بازی ناپاکی که وی را ولو با آرای کثیف اما با سبدی پُر حجم پیروز انتخابات تهران می کند.
کامیابی و موفقیتی که با همان منطق «مصطفی عقاد» تا آن اندازه در خود ظرفیت دارد تا یک نفر از خیرخواهان هاشمی بتواند مشفقانه به ایشان اندرز دهد که:
نشستن یک امیر سابق انقلاب در کانون اقبال و محبت و اعتماد و الفت اشقیاء و ربودن دل و دین از ایشان، هنر نیست. خودکشی است!
کاش یک نفر از خیرخواهان هاشمی به ایشان گوشزد می کرد که:
هر چند یک بار در 88 جماعتی را به فراست مفتون فتنه خود کردید! اما بقول «شهر قصه» خر که مُکـّرر نمیشه!
علی رغم این شواهد و ظواهر موید آن است که این بار هاشمی دچار خطای محاسباتی شده و عملاً و خود خواسته و خود ساخته در حال تشجیع نظام به برخورد با این «منتظری بازی نوین» از طریق «حصری جدید» است!
علی ایحال خود کرده را تدبیر نیست هر چند جای این پرسش نیز باقی است که آیا شخصاً و قبلاً و در مقام تدبیر و بقول جناب مستطاب «جیگر» گفتم یا نگفتم که:
یک پایان بد بهتر از یک بدی بی پایان است!؟

.