روژه گارودی دبیر کل وقت حزب کمونیست فرانسه بعد از طرد کمونیست و پیوستن اش به اسلام در توصیف طبایع سنی انسان جمله ماندگاری را با مضمون زیر از خود در تاریخ ثبت کرد:
«اگر پسر من در 18 سالگی کمونیست نباشد تعجب می کنم و اگر در 30 سالگی هنوز کمونیست باشد تعجب می کنم!»
گارودی از این طریق بر روی طبایع و حوائج مبتنی بر اقتضائات سن انسان انگشت اشاره گذاشت. قاعده ای که امتناع از آن اسباب ناهمگونی زبان انسان و سن انسان شده و بالتبع می تواند اسباب ادبار از انسان شود.
به اعتبار گزاره فوق اظهارات «سید حسن» علی رغم همه اتصافات اخلاقی و انتسابات عالیه خانوادگی اگر ناشی از فلتات زبان نباشد می تواند مصداقی از عدم متابعت از قاعده هم گونی اقتضائات سنی و الزامات بیانی محسوب گردد.
«کسانی که در دوران مبارزه زخم زبان و طعنه می‌زدند امروز کاتولیک‌تر از پاپ شده و جز خودشان کسی را قبول ندارند و عده ای هم که در دوران مبارزه با بی تفاوتی زندگی می کردند، امروز انقلابى‌تر از دیگران شده‌اند» جمله گوش آشنائی در ادبیات سیاسی ایران است که توسط آیت الله هاشمی رفسنجانی به کرات و در مقام طعنه به آیت الله محمد تقی مصباح یزدی و در موقعیت هایی متعدد بیان و ابرام شده و تقریباً بنام هاشمی در ادبیات سیاسی ایران «برند» شده.
پیش از هاشمی نیز مرحوم امام مشابه آن را با این مضمون در منشور روحانیت آوردند که:
دیروز «حجتیه ای»ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی تر از انقلابیون شده اند!
علی ایحال صرف از نظر از درستی یا نادرستی ادعا یا متلک هاشمی به مصباح اما به اعتبار کبّــَر سن هاشمی و سابقه بلند مبارزاتی هاشمی چنین ادعا یا طعنه یا متلکی از جانب هاشمی به مصباح می تواند محلی از اعراب داشته باشد و لااقل کسی نمی تواند هاشمی را با این لُغُز که «شما خودت آنموقع کجا بودی» طعنه بزند.
اما نغز ماجرا وقتی است که «سید حسن» که اساساً سن ایشان کفاف دوران مبارزه را نمی دهد چنین سخنی را بدون «کوتیشن مارک» خطابت می کند که در آن صورت خواسته یا ناخواسته خود را مُبدل به مصداق تحیـُـّر از جنس روژه گارودی می نمایند.
اما چنانچه اظهارات «سید حسن» محصول بدآموزی ناشی از هم نشینی با «هاشمی رفسنجانی» باشد در آن صورت در عرف سیاسی رفتار و گفتار «سید حسن» بازی کردن یا بازی خوردن در زمین هاشمی و ناشیانه مُبدل شدن به «مهره تحت الامر» برای رقابت های سیاسی «آیت الله» با رقیبانش معنا می شود. امری که برای آینده سیاسی سید حسن در فرداهائی بدون هاشمی و مصباح نمی تواند سرمایه محسوب شود.
بقول ژاپنی ها «ماهی از دهان می میرد» که کنایه ای است به محوریت دهان و ضرورت مراقبت از خروجی های آن که در صورت بی مبالاتی، چنان دهانی می تواند موجبات مهلکه «صاحب دهان» شود.
«اگر پسر من در 18 سالگی کمونیست نباشد تعجب می کنم و اگر در 30 سالگی هنوز کمونیست باشد تعجب می کنم!»
گارودی از این طریق بر روی طبایع و حوائج مبتنی بر اقتضائات سن انسان انگشت اشاره گذاشت. قاعده ای که امتناع از آن اسباب ناهمگونی زبان انسان و سن انسان شده و بالتبع می تواند اسباب ادبار از انسان شود.
به اعتبار گزاره فوق اظهارات «سید حسن» علی رغم همه اتصافات اخلاقی و انتسابات عالیه خانوادگی اگر ناشی از فلتات زبان نباشد می تواند مصداقی از عدم متابعت از قاعده هم گونی اقتضائات سنی و الزامات بیانی محسوب گردد.
«کسانی که در دوران مبارزه زخم زبان و طعنه می‌زدند امروز کاتولیک‌تر از پاپ شده و جز خودشان کسی را قبول ندارند و عده ای هم که در دوران مبارزه با بی تفاوتی زندگی می کردند، امروز انقلابى‌تر از دیگران شده‌اند» جمله گوش آشنائی در ادبیات سیاسی ایران است که توسط آیت الله هاشمی رفسنجانی به کرات و در مقام طعنه به آیت الله محمد تقی مصباح یزدی و در موقعیت هایی متعدد بیان و ابرام شده و تقریباً بنام هاشمی در ادبیات سیاسی ایران «برند» شده.
پیش از هاشمی نیز مرحوم امام مشابه آن را با این مضمون در منشور روحانیت آوردند که:
دیروز «حجتیه ای»ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی تر از انقلابیون شده اند!
علی ایحال صرف از نظر از درستی یا نادرستی ادعا یا متلک هاشمی به مصباح اما به اعتبار کبّــَر سن هاشمی و سابقه بلند مبارزاتی هاشمی چنین ادعا یا طعنه یا متلکی از جانب هاشمی به مصباح می تواند محلی از اعراب داشته باشد و لااقل کسی نمی تواند هاشمی را با این لُغُز که «شما خودت آنموقع کجا بودی» طعنه بزند.
اما نغز ماجرا وقتی است که «سید حسن» که اساساً سن ایشان کفاف دوران مبارزه را نمی دهد چنین سخنی را بدون «کوتیشن مارک» خطابت می کند که در آن صورت خواسته یا ناخواسته خود را مُبدل به مصداق تحیـُـّر از جنس روژه گارودی می نمایند.
اما چنانچه اظهارات «سید حسن» محصول بدآموزی ناشی از هم نشینی با «هاشمی رفسنجانی» باشد در آن صورت در عرف سیاسی رفتار و گفتار «سید حسن» بازی کردن یا بازی خوردن در زمین هاشمی و ناشیانه مُبدل شدن به «مهره تحت الامر» برای رقابت های سیاسی «آیت الله» با رقیبانش معنا می شود. امری که برای آینده سیاسی سید حسن در فرداهائی بدون هاشمی و مصباح نمی تواند سرمایه محسوب شود.
بقول ژاپنی ها «ماهی از دهان می میرد» که کنایه ای است به محوریت دهان و ضرورت مراقبت از خروجی های آن که در صورت بی مبالاتی، چنان دهانی می تواند موجبات مهلکه «صاحب دهان» شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر