۱۳۹۴ مهر ۸, چهارشنبه

از «میرحسین» تا «باراک اوباما حسین»!


حاشیه های ماجرای مصافحه دکتر ظریف با رئیس جمهور آمریکا از اصل این مصافحه جالب تر و عبرت آموزتر شده.
نکته شاخص در این ماجرا بهجت و وجد و سرور و شوق زائدالوصفی است که لایه هائی از سیاسیون و بالتبع رسانه های متبوعه چنین سیاسیونی را از جوار «مصافحه مزبور» تا آن درجه از خود بی خود کرده که به صراحتِ تیتر نشریات شناخته شده شان بوضوح می توان غنج زدن دل های بی تاب آن دلشدگان در دریای «محبت آمریکائی» را به دیده عبرت به نظاره نشست!
عبرت آمیز بودن چنین ماجرائی بازگشت به فلاکت مشهودی دارد که نامانوس با خُلقیات و روحیات شناخته شده ایرانیان است.
این اسباب شرمندگی است که ملتی تا همین دیروز برخوردار از دولتمردانی بود که راست قامتانه و با لسانی بی مسامحه و گویشی سرشار از ملامت خطاب به آمریکائیان ابراز می داشتند:
«باعث فخر دولت خدمتگذار محرومین است که در 8 سال گذشته همواره مورد خشم و غضب آمریکا و اذنابش قرار داشت» (1)
و رئیس جمهور وقت شان با صراحت و شجاعت در مقام واکنش به جنایتگری آمریکا در خلیج فارس و حمله نظامی به کشتی «ایران اجر» آنچنان با قاطعیت در سخنرانی خود در سازمان ملل به دهان آمریکائیان می کوبید که چاره ای جز ترک جلسه برای نمایندگان آمریکا نمی ماند و ملتی نیز در این سوی آب با گردنی افراشته به اعتبار چنان دولتمردانی و چنان پایمردی هائی به خود و نظام و پایوران نظام شان مغرورانه می بالیدند! (2)
و اکنون از بطن چنان پیشینه ای کار به جائی رسیده که برخی از چهره ها و جبهه های شناخته شده، مرعوبانه و خائفانه و ذلیلانه در بهجت یک بار دست دادن با رئیس جمهور آمریکا حال و روز شان مصداق آن و آنانی شده که بقول لسان الغیب:
اگر آن «ترک شیرازی» به دست آرد دل «شان» را!
به خال هندویش بخشند سمرقند و بخارا را!
محل مناقشه قبل از موجه یا ناموجه بودن رفتار دکتر ظریف، سفلگی و خفت خائفان و خاکساران «کدخدائی» است که برای ایشان حکم خدا را دارد!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ـ سخنرانی «میرحسین موسوی» در مراسم پایان دوران نخست وزیری اش ـ 2/شهریور/68(!!!)
(2) ـ سخنرانی آیت الله خامنه ای در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد ـ 31/ شهریور/66




لینک «کانال» بنده در تلگرام

https://telegram.me/dariushsajjadi44

دوستان از این به بعد علاوه بر صفحات فیس بوک و وبلاگ سخن و گوگل پلاس ، می توانند پست ها و مقالات و لینک های نوشته های اینجانب را در این آدرس نیز ملاحظه فرمایند.


هیچ نظری موجود نیست: