خطای استدلال آیتالله خامنهای عنوان مقالهای است بقلم «شهیر شهیدثالث» در سایت تلویزیون فارسی BBC که نویسنده طی آن کوشیده در مقام نقد پیام نوروزی «آیتالله خامنهای» ستیزندگی جمهوری اسلامی با زیاده خواهی آمریکا را در نقطه تباین رشد و توسعه اقتصادی ایران قرار دهد.
نویسنده در این مقاله هر چند شرح کشاف کرده اما در مجموع کیفرخواستاش علیه جمهوری اسلامی برخوردار از عجز ادله است.
پیش از ایشان نیز اتکالی ناکام به شاخصهای اقتصادی و الگوهای رشد و توسعه در نقد و نفی و رد کارنامه و عملکرد جمهوری اسلامی ایران بیتالغزل عموم نئولیبرالها در داخل و خارج از کشور بوده است.
ناکامی چنین احتجاجاتی ناشی از نادانی و بیدرکی حلاجان از گوهر و مومنتومی است که سوخترسان موتور محرکه انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ بود و جمهوری اسلامی طی ۴۱ سال گذشته با اتکال به چنان گشتآوری، روئینتنانه مانائی و پایداری کرده.
آنانکه از موضعی ناصحانه و گویشی دلسوزانه ایران را شماتت میکنند که ستیز با آمریکا نافی دستآورد تکنولوژیک و مانع تحصیل رشد و توسعه اقتصادی است التفاتی به آن ندارند که ایرانیان در ستیز با آمریکا دنبال آن نیستند تا چیزی به دست آورند، اهتمام ایشان دفاع از خود در مقابل زیادهخواهی آمریکا است تا چیزی را از دست ندهند.
انقلاب اسلامی ۵۷ بنام روحالله خمینی سند خورده و همه دغدغه خمینی و انقلاب خمینی و انقلابیون خمینی حراست از خودباشی و حفاظت از هویت دینی و کیان و استقلال سیاسی ایرانشان بود.
انقلاب خمینی برخلاف باورداشت مارکسیستها با زیربنای اقتصادی برونریخت نشد و همچنانکه برخلاف فاهمه لیبرالها دغدغه رشد اقتصادی نداشت تا اکنون آنها و اینها بتوانند چرائی و چگالیاش را آندوسکوپی کنند!
هر گونه دانش و خوانشی از انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامیاش بدون فهمی گشتالتی از محوریت «معدلت اندیشانه و معناگرایانه» فاقد وجاهت است.
انقلاب خمینی دغدغه آب و نان مردم را نداشت تا اکنون بتوان با شاخص GDP و GNP آن را برازندگی کرد. به صراحت بنیانگذار جمهوری اسلامی: دلخوش به آب و برق مجانی نباشید ما به دنبال معنویات شما هستیم.
این بمعنای بیاهمیتی آب و نان مردم و نالازمی طی مدارج توسعه و رشد اقتصادی در ایران نیست.
موضوع بحث آنست که شاخصهای رشد و توسعه برای انقلاب اسلامی شاید طریقیت داشته باشد اما موضوعیت ندارد!
هر دولتی در ایران و یا در هر کجای جهان و بدون توجه به ساختار سیاسی دمکراتیک یا غیردمکراتیک موجود در آن کشور و بدون توسل به انقلاب، رسالت ذاتیاش تامین مایحتاج و معیشت و رفاه شهروندانش میباشد و تحصیل آن «وظیفه حکومتها» است نه «موهبت حکومتها» تا از قبال دهش یا نبودش آن بتوان حکومتی را منقبت یا مذمت کرد.
تلخند ماجرا آنجاست که واشنگتن راسا و در مقام تنبیه و به اتهام عدم متابعت ایران از تطاول و هژمونی آمریکائی با سلاح اقتصاد و تحمیل شدائد معیشتی میکوشد و کوشیده ایرانیان را در زمین فلاکت به استیصال و پشیمانی بکشاند و آنگاه پیاده نظام رسانهای و قلمداران تحت الامرش نیز بیمعرفتانه به میدان آمده و جمهوری اسلامی را با شاخصهای اقتصادی «هزینه ـ فایده» میکنند و نسخه «نصرفیدن» را برای ایرانیان میپیچند.
#داریوش_سجادی
#انقلاب_اسلامی
#روحالله_خمینی
#تلویزیون_بیبیسی
#شهیر_شهیدثالث
نویسنده در این مقاله هر چند شرح کشاف کرده اما در مجموع کیفرخواستاش علیه جمهوری اسلامی برخوردار از عجز ادله است.
پیش از ایشان نیز اتکالی ناکام به شاخصهای اقتصادی و الگوهای رشد و توسعه در نقد و نفی و رد کارنامه و عملکرد جمهوری اسلامی ایران بیتالغزل عموم نئولیبرالها در داخل و خارج از کشور بوده است.
ناکامی چنین احتجاجاتی ناشی از نادانی و بیدرکی حلاجان از گوهر و مومنتومی است که سوخترسان موتور محرکه انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ بود و جمهوری اسلامی طی ۴۱ سال گذشته با اتکال به چنان گشتآوری، روئینتنانه مانائی و پایداری کرده.
آنانکه از موضعی ناصحانه و گویشی دلسوزانه ایران را شماتت میکنند که ستیز با آمریکا نافی دستآورد تکنولوژیک و مانع تحصیل رشد و توسعه اقتصادی است التفاتی به آن ندارند که ایرانیان در ستیز با آمریکا دنبال آن نیستند تا چیزی به دست آورند، اهتمام ایشان دفاع از خود در مقابل زیادهخواهی آمریکا است تا چیزی را از دست ندهند.
انقلاب اسلامی ۵۷ بنام روحالله خمینی سند خورده و همه دغدغه خمینی و انقلاب خمینی و انقلابیون خمینی حراست از خودباشی و حفاظت از هویت دینی و کیان و استقلال سیاسی ایرانشان بود.
انقلاب خمینی برخلاف باورداشت مارکسیستها با زیربنای اقتصادی برونریخت نشد و همچنانکه برخلاف فاهمه لیبرالها دغدغه رشد اقتصادی نداشت تا اکنون آنها و اینها بتوانند چرائی و چگالیاش را آندوسکوپی کنند!
هر گونه دانش و خوانشی از انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامیاش بدون فهمی گشتالتی از محوریت «معدلت اندیشانه و معناگرایانه» فاقد وجاهت است.
انقلاب خمینی دغدغه آب و نان مردم را نداشت تا اکنون بتوان با شاخص GDP و GNP آن را برازندگی کرد. به صراحت بنیانگذار جمهوری اسلامی: دلخوش به آب و برق مجانی نباشید ما به دنبال معنویات شما هستیم.
این بمعنای بیاهمیتی آب و نان مردم و نالازمی طی مدارج توسعه و رشد اقتصادی در ایران نیست.
موضوع بحث آنست که شاخصهای رشد و توسعه برای انقلاب اسلامی شاید طریقیت داشته باشد اما موضوعیت ندارد!
هر دولتی در ایران و یا در هر کجای جهان و بدون توجه به ساختار سیاسی دمکراتیک یا غیردمکراتیک موجود در آن کشور و بدون توسل به انقلاب، رسالت ذاتیاش تامین مایحتاج و معیشت و رفاه شهروندانش میباشد و تحصیل آن «وظیفه حکومتها» است نه «موهبت حکومتها» تا از قبال دهش یا نبودش آن بتوان حکومتی را منقبت یا مذمت کرد.
تلخند ماجرا آنجاست که واشنگتن راسا و در مقام تنبیه و به اتهام عدم متابعت ایران از تطاول و هژمونی آمریکائی با سلاح اقتصاد و تحمیل شدائد معیشتی میکوشد و کوشیده ایرانیان را در زمین فلاکت به استیصال و پشیمانی بکشاند و آنگاه پیاده نظام رسانهای و قلمداران تحت الامرش نیز بیمعرفتانه به میدان آمده و جمهوری اسلامی را با شاخصهای اقتصادی «هزینه ـ فایده» میکنند و نسخه «نصرفیدن» را برای ایرانیان میپیچند.
#داریوش_سجادی
#انقلاب_اسلامی
#روحالله_خمینی
#تلویزیون_بیبیسی
#شهیر_شهیدثالث
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر