وقتی دوست داری به هر بهائی به قدرت بازگردی و مایلی به هر شکلی در کانون توجه باشی و به هر طریقی دیده شوی! مُبدل به احمدینژادی می شوی که به «بن سلمان» خونریز جنگ یمن نامه مینویسد و آن ماموت بجا مانده از دوران پارینه سنگی را در قامت رهبری دلسوز و مهربان خطاب قرار میدهد و مُلینٔآنه (!) به ایشان میگوید:
بر هیچکس پوشیده نیست که جنگ در یمن تا هر زمان طول بکشد جز خرابی و مرگ انسانهای بیگناه نفعی برای هیچ یک از طرفها نداشته و اصولاً طرف پیروز نخواهد داشت و همه بازنده و در پیشگاه ملت ها محکوم خواهند بود!
خیر جناب احمدینژاد!
همزاد شما در «نبرد تنگستان» و همگون با امروز شما «رئیسعلی دلواری» قهرمان مبارزه با استعمار بریتانیا را به طعنه شماتت کرد که: شما با انگلستان میجنگید تا چه به دست آورید؟
و رئیسعلی نیز حاذقانه به ایشان و «امروز شما» پاسخ داد:
ما نمیجنگیم تا چیزی به دست آوریم. میجنگیم تا چیزی از دست ندهیم!
جناب احمدینژاد
یمنی از سر سیری و زیادهخواهی وارد کارزار نشده و نمیجنگد برای کسب مصلحت یا منفعتی و میجنگد برای دفاع از شرف و حُریت و استقلال و تمامیت کشورش در مقابل ژاندارموشی و گزمهکشی و اخفش صفتی حکام نالایق ریاض!
#داریوش_سجادی
#محمود_احمدینژاد
۱ نظر:
جناب سجادی عزیز
فارغ از نیت خوانی تان از آقای احمدی نژاد، باید گفت که یمنی ها تا همینجا نیز پایمردی و عزت و درعین حال مظلومیتشان را نیز به دنیا ثابت کرده اند؛ به راستی کشته شدن کودکان و زنان و شهروندان بی دفاع غیرنظامی چیزی نیست که قابل جبران و برگشت باشد. حال اگر در این میانه کسی پیشنهاد صلح بدهد و در حد توان خود سعی خویش را مصروف جلوگیری از ریختن خون انسانهای مظلوم کند، انتقادی بر او وارد است؟
نکته ی جالب ماجرا اینجاست که طرف یمنی از پیشنهاد محمود احمدی نژاد استقبال کرده است و منتظر پاسخ طرف سعودی است.
آیا ما از حوثی ها هم حوثی تر می شویم؟؟
ارسال یک نظر