برخلاف پیش بینی من طی مقالات متعددم مذاکرات هسته ای شکست نخورد و این یکی از شیرین ترین شکست های بنده در پیش بینی هایم بود که منجر به موفقیتی چشمگیر برای ایران شد.
دلائل شیرین بودنش را و دلائل موفقیت ایران را بزودی خواهم نوشت.
اما قبل از هر چیز این پیروزی را به مردم ایران و شخص رهبری تبریک می گویم که بسیار حرفه ای و حاذقانه مذاکرات را مدیریت کرد و متقابلا ارزنی اعتبار و کردیت به روحانی و تیم اش نداده و نخواهم داد چرا که روحانی کمترین نقش مثبت را در این پرونده بر عهده داشت و تنها آینه دق بود و مدام بر کرسی ناله نشست و بدون کمترین لحاظ سیاست ورزی و هوشمندی و ذکاوت تنها داد و فغان می کرد که بدبختیم بیچاره ایم و خزانه خالیه نون نداریم آب نداریم تحریم ایم و امام حسن و تعامل با «کدخدا»!
خوشبختانه مدیریت مقتدرانه رهبری وجود داشت والی در نبود ایشان مطمئنم ماجرا با مدیریت روحانی ختم به ذلت و خاکساری ایران می شد.
تنها نکته قابل گوشزد همان توقعات فزاینده خطرناکی است که در پست قبل متذکر شدم و بر مدیریت عالیه نظام است در این مورد تدبیر مقتضی کنند.
توضیحات بیشتر بماند برای بعد! بزودی
۳ نظر:
ابراز خوشحالی و نتیجه گیری در حال زود است . باید دید در داخل آمریکا نمایندگان کنگره و سناتورهای تندرو جمهوری خواه و زیر نفوذ اسرائیل چه عکس العملی نشان خواهند داد ؟ و تا چه حد وعده ها عملی خواهد شد ؟
سلام.
منتظر هستم.
اقای سجادی. با حلوا حلوا کردن دهن شیرین نمیشه. زیادی غره نشوید , که اگر صاحب حذاقت بودید هشت سال سر نقطه اول در جا نمیزدید. تازه بازی عالیجناب هاشمی شروع شده و خودتون رو برای حرکت های بعدی آماده کنید. بازی در عرصه سیاست داخلی هنوز شروع نشده و آینده ابستن اتفاقات زیادی است. کمربند ها را محکم ببندید.
ارسال یک نظر