مرتضی الویری در گفتگو با روزنامه ایران در خصوص رویکرد اصلاح طلبان در انتخابات پیش روی مجلس در سال آینده گفته:
اصل باید حفظ منافع ملی باشد، نه منفعت جناحی و حزبی. اگر این را پایه و بنیان تصمیم‌گیری قرار دهیم، می‌بینیم آنچه اکنون منافع ملی را نشانه رفته است، جریان‌های تندرو و خشونت طلبی است که در داخل و خارج؛ مشکلات زیادی را برای کشور به وجود آورده‌اند. براین اساس، استراتژی کلی اصلاح‌طلبان، ممانعت از اشغال کرسی‌های مجلس توسط جریان‌های افراطی است. (اینجا)
هر چند خیراندیشی آقای الویری و توصیه ایشان بر اجتناب از جریان های افراطی برای صیانت از منافع ملی قابل تقدیر است اما ایشان قبل از آن موظف اند تکلیف خود را با کـُـنیه سیاسی خود روشن کنند.
آقای الویری اکنون به استحسان و در موقعیتی سنگ صیانت از منافع ملی و مصالح نظام را بر سینه می زنند که پیش تر در کسوت نمایندگی مجلس صراحتاً و علناً خود را از نظر شرعی مقلد آیت الله منتظری اعلام کرده بودند و مرجع تقلید ایشان نیز در کانون آشوب 88 به استفتای «محسن کدیور» رسماً فتوای «جائریت نظام» را صادر کردند!
فتوائی که از آن تاریخ تاکنون در خلوة و جلوة مخالفتی نسبت به آن از جانب آقای الویری استماع نشده.
لذا پسندیده است جناب الویری بفرمایند فتوای جائریت نظام را نیز شاخص افراط گری می دانند یا کماکان بر فتوای بقای بر تقلید از مجتهد میت اند!؟
نمی شود به اقتضا از توبره و عندالاقتضا از آخور اطعام اُشتر کرد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر