جمعه گذشته در مباحثه با مهدی مهدوی‌آزاد در تلویزیون ایران‌اینترنشنال بحث داشتم
موضوع بحث روائی یا ناروائی استنکاف ورزشکاران ایران از رقابت با ورزشکاران اسرائیلی بود.
خلاصه عرائض من آنبود که:
ـ اسرائیل حکومتی آپارتایدی است و همان‌طور که حکومت نازی‌ها قائل به برتری نژاد آریا بودند در اسرائیل فراتر از حکومت شاهد خدای آپارتایدی هستیم که قائل به برتری و برگزیدگی «قوم یهود» است و ایران اخلاقا و شرعا از برسمیت شناختن این حکومت معذور است و بالتبع ورزشکارانش نباید تن به رقابت ورزشی با ایشان دهند چون بنوعی برسمیت شناختن آن تمامیت نامشروع را افاده معنا می‌کند.
ـ احتراز ورزشکار ایرانی از این قانون نانوشته عملی خائنانه است. ورزشکاری که در قالب تیم ملی در تورنمنت بین‌المللی حاضر می‌شود تعلق به خودش ندارد و نمایندگی یک کشور را عهده‌داری می‌کند و باید تابع عرف و قانون کشورش باشد.
ـ رقابت یا عدم رقابت با ورزشکار اسرائیلی تصمیم شخصی نیست. ورزشکاران ملی ایران نمی‌توانند با پیاز حکومت تغذیه و فربه شوند و آنگاه که خوش درخشیدند نارفیقانه خویش‌کامی کرده و در شوق و سودای پول و مدال به عرف و اخلاق و قانون کشورشان دهان‌کجی کنند.
چنین ورزشکاری ولو آنکه مدال هم کسب کند در تحلیل نهائی در باور عامه خائن تلقی می‌شوند.
ورزش ایران قبل از مدال محوری، اخلاق محور و تختی سالار است.
این اصل در جمیع حوزه‌ها مسموع است.
آن دختر خانمی که با هزینه و رانت حکومت در سینمای ایران خوش درخشید و بعد از ایران رفت و در مصاحبه با بی بی سی گفت رفتم چون امکان ترقی در سینمای ایران وجود ندارد در حالی که در همین حکومت دو بار بالاترین جایزه موفقیت سینمائی (سیمرغ بلورین) را از وزارت ارشاد همین حکومت گرفت! چنین فردی در هر قرائتی خائن محسوب می‌شود.
حال بگذریم که در غرب نیز هنرش در «سینما» را به ما نشان نداد و «سینه به ما» نشان داد!
فرار مغزها نیز از همین نوع است و اساسا فرار مغزها دروغی بیش برای استتار خیانت ملی نیست. جوانی که در سیستم آموزشی ایران که تمام قد تحت سرمایه‌گذاری حکومت است و با بودجه بیت‌المال آموزش می‌بیند و در فردای فارغ‌التحصیلی نارفیقانه به بهانه این که اینجا قدر ما را نمی‌دانند دست به مهاجرت می‌زند و خدماتی که قرار بود بعد از فارغ‌التحصیلی با خدمت به کشورش و مردمان کشورش ما به ازا کند! تقدیم به کشور اجنبی می‌کند چنین امری را مهاجرت نخبگان نمی‌نامند. دزدی و خیانت ملی می‌نامند.
نگاهی به تاریخ همان دول راقیه که مهاجرت می‌کنید بیاندازید. اگر اکنون در رفاه و آسایش و پیشرفت‌اند این وضعیت را با عافیت اندیشی به دست نیآوردند و با زحمت و مشقت و سختی کشورشان را ساختند و برخلاف شما در سختی‌ها کشورشان را ترک نکردند.
ماندند و با تن دادن به سختی کشورشان را ساختند.
لینک مصاحبه
#داریوش_سجادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر