۱۳۹۰ آبان ۲۱, شنبه

خداحافظی


دو مقاله اخیر اینجانب که بزودی به اتمام می رسد یکی اجمالی است از یک تحقیق مبسوط درباره تلویزیون فارسی بی بی سی و اهداف و خط مشی حاکم بر آن و بیوگرافی مدیریت و برخی از پرسنل و مجریان این رسانه که بنا به سفارش یک مرکز تحقیقاتی معتبر آن را تهیه کرده ام. لازم به ذکر است در خلال این پروژه مراوده ای نیز با مدیریت این رسانه (جناب آقای صادق صبا) جهت انجام مصاحبه با ایشان و جمعی از مدیران و تهیه کنندگان و مجریان این رسانه به عمل آوردم که ایشان بنا به هر دلیل قطعاً قابل احترام تقاضای مزبور را مطابق روال مسبوق شامل «پروژه سر دواندن»! کردند که از آنجا که قصد تحمیل مصاحبه نبود بیش از این مصدع ایشان نشدم اما کماکان در صورت ابراز تمایل پرسنل این رسانه آمادگی دارم تا با انجام مصاحبه با علاقه مندان بر کیفیت تحقیق انجام گرفته بیافزایم.
از آنجا که حق معنوی و قانونی مالکیت این تحقیق تعلق به سفارش دهنده دارد لذا مجاز به انتشار آن نیستم اما با اجازه ایشان اجمالی از آن را منفک کرده و بصورتی که توضیح خواهم داد برای علاقه مندان ارسال خواهم کرد.
مطلب دوم مقاله ای است در ارتباط خوی اپوزیسیون خارج از کشور که با محوریت آقای «مجتبی واحدی» اقدام به ورود به این بحث کرده ام. البته آقای واحدی بهانه ورود به این بحث بوده و با توجه به رفتارها و مواضع اخیر ایشان در خارج از کشور که بشدت رفتاری آشنا با رفتار همیشگی اپوزیسیون خارج از کشور است اهتمام اصلی در این مقاله صرف بازبینی جمعیتی از ایرانیان در خارج از کشور شده که خود را اپوزیسیون تعریف کرده اند.
اما مطلب اصلی که باید به اطلاع دوستان و علاقه مندان به مطالعه مطالب خود برسانم آن است که بعد از بالغ بر 25 سال نوشتن در حوزه سیاست و اجتماع و انتشار آن در مطبوعات و رسانه های داخلی و خارج از کشور قصد دارم بنا به دلائلی مختلف و قابل فهم از این تاریخ به بعد از انتشار عمومی مطالب خود پرهیز نمایم.
از این تاریخ به بعد تصمیم گرفته ام تا برای انتشار مطالب خود اقدام به گرفتن مشترک با اخذ هزینه اشتراک نمایم. ممکن است از این تصمیم استقبال بشود یا نشود . در هر حالتی برای اینجانب استقبال یا عدم استقبال دوستان حائز اهمیت است.
طبیعتاً اگر استقبالی از این امر نشود قطعاً حرکت تاریخ با خوانده نشدن عمومی مطالب بنده متوقف نخواهد شد. هم چنانکه استقبال از این تصمیم نیز نمی تواند بمعنای آن باشد که جهان بشریت از فرصت مطالعه ناب ترین تراوشات قلمی یک نویسنده برخوردار خواهند بود! حداکثر آنکه ایشان از فرصت مطالعه یک زاویه دید در کنار دیگر زوایا برخوردار خواهند بود.
ممنون می شوم نظر و استقبال خود از مشترک شدن با مطالب اینجانب را به اطلاع رسانده تا تصمیم نهائی را بر حسب نوع استقبال دوستان اخذ نمایم.
پرسش محوری آن است که مایل هستید مشترک سایت اینجانب با پرداخت هزینه سالیانه جهت دریافت مطالب و نوشته های اینجانب شوید؟
با تشکر ـ داریوش سجادی

۱۵ نظر:

ناشناس گفت...

قبلا در یکی از نوشته هایتان اشاره کردید به اینکه تعداد روزنامه نگاران حرفه ای و واقعگرای ایرانی بسیار اندک و انگشت شمار است، و حالا نگرانم کردید که یکی از بهترین های آن قصد محروم کردن ما را از نوشته هایش دارد! اما واقعا چرا در این مقطع و دوره مهم زمانی؟ بگذریم.
من شخصا با آبونمانی شدن آثار شما مخالفتی ندارم اما آیا کاربرانی مثل من در داخل ایران قادر به پرداخت آن به شما در خارج کشور هستند؟ امیدوارم در اینباره بهترین تصمیم را اتخاذ فرمایید.

با دعای خیر

عسگری

ناشناس گفت...

"قصد دارم بنا به دلائلی مختلف و قابل فهم از این تاریخ به بعد از انتشار عمومی مطالب خود پرهیز نمایم"

دلائلی مختلف ????
قابل فهم ????

بی طرف گفت...

متآسفم آقآ! یارای کمک باقی نماده.....
اما یک توصیه:
این راه فرجام خوبی نخواهد داشت! 
بازاریابی و مارکتینگ, برای نیل به اهداف شما راهکارهای متعددی را ارایه نموده! پیش از هر گونه اقدامی مشورت کنید. لطفآ
بی طرف

ناشناس گفت...

آقاي سجادي رايگان بهتر بود.مبلغ اشتراك و نحوه پرداخت را هم بفرماييد
داود

ناشناس گفت...

این کار باید مدتها پیش انجام میشد. برای من همیشه جای تعجب بود که چرا کسانی‌ مثل شما که بصورت حرفه یی می‌نویسند یا روزنامه‌های خصوصی ایران، بدون گرفتن حق اشتریک مطلب خودشون رو مفت و مجانی‌ روی اینترنت میگذارند. در هر حال من که موافقم
مخمد حجاری

ناشناس گفت...

این تصمیم هم محاسنی داره و هم معایبی حسنش مربوط میشه به حرفه ای شدن بیشتر کار روزنامه نگاری و رسانه ای شما و اینکه مخاطب هم با دقت و وسواس بیشتری مطالب رو میخونه و البته شما نیز سعی مداوم خواهید داشت که کیفیت و سندیت علمی و تاریخی مطالب خودتون رو بالاتر ببریدو معایبی هم داره اینکه مطالب شما فقط در حوزه مشترکین منتشر میشه و امکان این که خوانندگان و مستمعین جدیدی امکان برخورداری از فکر و تحلیل شما رو داشته باشن بسیار کمتر میشه تصمیم نهایی با خودتون هست
احسان راد

ناشناس گفت...

آخه جناب سجادي فكر مايي كه تو ايران هستيم رو هم بكن كه چه جور بايد پولشو بديم و تازه اگر كسي بفهمه كه ما پول ريختيم براي در يافت مقالاتي كه شايد ضد نظام باشن اونموقع بعلت اقدام عليه امنيت ملي پخ پخ
رحمان

ناشناس گفت...

با عرض سلام - من با این کار موافق نیستم. اگر هدف تامین درآمد از وب سایت است، این روش بازده مناسبی ندارد. اگر هدف نخبه گزینی و تعامل محدود با گروه نخبگان است، مساله «حق عضویت» و هزینه برای حضور معنا ندارد بلکه بالعکس باید از نخبگان دعوت هم کرد
حسام

ناشناس گفت...

با عرض سلام - من با این کار موافق نیستم. اگر هدف تامین درآمد از وب سایت است، این روش بازده مناسبی ندارد. اگر هدف نخبه گزینی و تعامل محدود با گروه نخبگان است، مساله «حق عضویت» و هزینه برای حضور معنا ندارد بلکه بالعکس باید از نخبگان دعوت هم کرد
حسام

ناشناس گفت...

من هم موافق نیستم؛ به این دلیل که اگر هدف کسب درآمد است, فروش مقالات چندان به صرفه نیست. مقالات به راحتی می توانند بی نام و نشان (یا با نام) در جایی دیگر بدون کسب اجازه منتشر شوند؛ شبیه آنچه برای کتابها, مقالات, فیلمها و آلبومهای موسیقی اتفاق می افتد. راه درآمدزایی در اینترنت بیشتر از طریق تبلیغات است و پیشنهاد می کنم به عنوان جایگزین این راه انتخاب شود.
در ضمن مایلم که دلایل شما را برای این کار بدانم.

ناشناس گفت...

شما خودتان یک آدم حرفه ای هستید. من فقط یک سوال می کنم و امیدوارم با فکر درباره آن بتوانید خودتان تصمیم صحیح را بگیرید.

من الان در اروپا هستم. تلویزیون بی بی سی فارسی را می توانم به صورت مجانی از طریق اینترنت آن لاین ببینم. اما برای بی بی سی انگلیسی چنین امکانی فراهم نیست. چرا؟!

دلیلش هرچه باشد شما بهتر از من می دانید. من دلیلش را کار ندارم. اما هر دلیلی که شاید بتواند با همین دلیل گفت که شما بهتر است به صورت سابق کارتان را بدون حق اشتراک سالانه برای مخاطبانتان ادامه دهید.

موفق باشید

ناشناس گفت...

جناب سجادی سلام
کاملا موافقم ، حتی این پیشنهاد رو خیلی قبل تر شاید به شما یا بقیه افرادی که از مطالبوش استفاده می کردم داده بودم اما ظاهرا اکثر اساتید سفارش پذیرفته و قبل از انتشار مطابشان در سایت شخصی خودشان حق تحریرشان را بصورت قانونی یا غیر قانونی! دریافت می کنند ، حالا بماند اینکه انتشار آن مطالب در سایت شخصی خودشان کار درستی است یا خیر!؟

در مورد شما هم در بحثی خوانده بودم که فرمودید "آنقدرها دارم که بتوانم در این کشور زندگی کنم" و خیالم تا به امروز راحت بود. حالا دلایل مختلف و قابل فهم تان چیست بفرمایید. تا بپردازیم به دیگر قضایای آن.

ممنونم.
saeed1800

مهدی وکيلي گفت...

سلام بر سجادی
از زاویه نگاهتان به مسایل بسیار لذت میبرم. لطفا کیفیت اشتراک تراوشات قلمی تان را اعلام بفرمایید.
سپاس فراوان

داریوش سجّادی گفت...

جناب وکیلی
با تشکر از ابراز لطف تان بزودی شرایط اشتراک را اطلاع رسانی خواهم کرد
موفق باشید

ناشناس گفت...

جناب سجادی،

با سلام و احترام،

تصمیم شما قابل احترام هست. هرچند تصور نمیکنم هدف شما از این کار کسب درآمد باشه، اما به عنوان یک خواننده دائمی، پیشنهاد میکنم به جای استفاده از بلاگ، روی وب سایت شخصیتون کار کنید و از تبلیغات در اونجابهره ببرید. به هر حال امیدوارم هر تصمیمی که میگیرید ما رو از تحلیل هاتون محروم نکنه.

موفق باشید
حامد