بودای وحشی!

آموزه های «بودا» مکاشفه ای درونی جهت تهذیب نفس و تلفیقی از صمیمیت و آشتی بین انسان با انسان و انسان با طبیعت است.

زمانی که بعد از حملات تروریستی 11 سپتامبر ایالات متحده به افغانستان لشکر کشی کرد با وام گرفتن از عنوان استعاره ای «نفرین بودا» که ناظر بر تخریب مجسمه بودا در بامیان افغانستان توسط عوامل طالبان بود، مقاله ای در تحلیل وضعیت سیاسی خاورمیانه در آدرس زیر نوشتم:
http://sokhan.info/Farsi/Booda.htm
و جالب آنکه برخی از خوانندگان آن مقاله با اشاره به تیتر مقاله (نفرین بودا) اظهار داشتند شما با آئین بودا آشنا نیستید والی می دانستید بودا اهل نفرین نیست و تمام آموزه هایش متکی به مهر و محبت و صمیمیت و پرهیز از کینه و خشونت است!
اکنون و با اخبار کشتار و قتل عام سفاکانه مسلمانان توسط بودائیان در برمه ظاهراً یا «حضرت بودا» درست فهم نشده و یا جامعه بودائیان «بوئی» از «بودا» نبرده اند!

http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/04/130422_me_burma_violence_muslim.shtml

در این میان ابتلای «آنگ سان سوچی» بودائی برنده جایزه صلح نوبل به «ثقل سامعه» و «ضعف بصر» و «لکنت بی موقع زبان» اسباب تنبـّــُه کسانی است که جایزه صلح نوبل را جدی و غیر سیاسی فرض می کردند!