«همیشه اصرار داشته ام که به عنوان یک بازیگر اخلاقگرا شناخته شوم و خوشحالم که رسانههای گروهی، منتقدان و تماشاگران سینما، مرا با این لقب میشناسند. در تمام این سالها به مدیر برنامههایم یک موضوع را همیشه یادآوری کردهام. به او، تهیه کنندگان و کارگردانان فیلمهایم گفتهام فیلمنامههایی را به من پیشنهاد کنید که در آنها جایی برای عریانگری و صحنههای ناجور وجود ندارد. من در هیچ صحنه بدی بازی نکرده و نخواهم کرد. این اولین اصل اخلاقی من است»
این اظهارات را اکنون بگذارید در کنار اظهارات اخیر «گلشیفته فراهانی» و ایضاً نقش های محوله مشارالیه در فیلم های جدیدش:
ایشان در برنامه پولتیک در پاسخ به این پرسش که اگر در فیلمی؛ صحنه ای وجود داشته باشد که باید توسط شما روابط زناشویی و همبستری و برهنگی به تصویر کشیده شود؛ آیا وجود این صحنه تاثیری در انتخاب شما برای بازی در آن نقش و در آن فیلم دارد؛ پاسخ داد:
«نه هرگز! اگر فیلم، داستانی داشته باشد که باید در این دنیا بازگو شود و به تماشاچی منتقل شود من همه جوره آن را با ذهنی روشن انجام می دهم!»
حد فاصل جکی چان شدن و فراهانی بودن موید آنست که می توان مانند جکی چان در دل صنعت هالیوود بالید و روئید اما به دلیل برخورداری از پرنسیب های فرهنگی و بلوغ شخصیتی در مقابل سندروم غربزدگی واکسینه بود هم چنانکه یک عنصر جهان سومی و ضعیف البنیه از حیث معرفت و هویت بومی مانند گلشیفته نیز به راحتی می تواند در عمیق ترین لایه های همان سندروم غوطه خورده و فرو رود.
غربزدگی چیزی نیست جز مختل شدن اندیشه و فلجی بخش تشخیص و داوری و محاجه مغز و پذیرش اعتبار ذاتی برای تمامیت غرب و تمکین و تبعیت چشم بسته و مقهوریت و مفتونیت در برابر آن فرهنگ و تمدن بالذات معتبر فرض شده! سندرومی که بعضاً محصول ناتوانی فرد از معنایابی در زندگی با تکیه بر استعداد و دانش و عقل خود و پذیرش کورکورانه معنادهی غرب از رفتار ها و هنجارهای فردی و اجتماعی است!
طُرفه آنکه «دختر کو ندارد نشان از پدر» (!) وقتی بهزاد فراهانی نیز بعد از عمری پیش کسوتی آبرومندانه در عرصه تئاتر ایران در مقام توجیه رفتار صبیه محترمه برآمده و می فرمایند:
«پیوستن هر هنرمند ایرانی به قافله جهانی هنر چیزی جز ارزش نیست؛ ارزشی سترگ و بسیار والا که باید قدر دانسته شود. کسی که نمی تواند پیوستن هنرمندان به این قافله عظیم را ببیند حتما مفهوم جهان شمول هنر را درک نکرده است. کسی که نمی تواند به قافله جهانی هنر بپیوندد نمی تواند بر او که جهانی شده، خرده بگیرد چراکه قافله جهانی به مراتب برتر از صادرات محلی است. دختر من هم به مانند بسیاری از هنرمندان دیگر ایرانی که جهانی شدند ابتدا برای وطنش کار کرد و آن حد اعلای کار که در ایران برایش مقدور بود را انجام داد. سینمای ایران هم بیش از این قدرت نداشت تا از تواناییهای دخترم استفاده کند … دخترم نیز به عنوان یک بازیگر سینما دوران رشد را در کشورش پی گرفت و آن کاری که باید انجام دهد برای سینمای ایران انجام داد. سینمای ایران در همین حد توانایی داشت و بیش از این در توان سینمای ایران نبود که از قدرت دخترم استفاده کند.»
ابراز افتخار فاقد اعتبار بهزاد فراهانی بابت هنرنمائی دخترشان در فرنگ در حالی صورت می گیرد که مشاهده شد مشارالیه در پرونده کاری خارج از کشورش تاکنون آش دهان سوزی ارائه نکرده و تنها تفاوت کار ایشان در داخل و خارج از کشور کسب فرصت رویت پستان ها و بدن عریان ایشان برای بیننده برون مرزی است که تصور نمی شود آن دو برآمدگی و آن عریانی محلی از اعراب در صنعت سینمای فاخر داشته باشد.
مدافعات آقای فراهانی از دخترشان یادآور مسابقات موسسه «Play Boy» در سال 2003 برای جذب جذاب ترین و طنازترین (!) دختران آمریکائی است که شبکه سراسری ABC در آمریکا آن را پوشش تصویری داد و نهایتاً بعد از آن که از میان صدها نفر رقیب تنها 10 نفر موفق به جذب در «Play Boy» شدند پدر یکی از این ده نفر در مصاحبه با ABC در حالی که اشک شوق در چشمانش نشسته بود با وجد و ابتهاج گفت:
من به دخترم بابت این موفقیت افتخار می کنم!!!
۱۲ نظر:
You are totally lost sir What you are compering to each other is absolutely irrelevant
واعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنند ... چون به خلوت میروندآن کار دیگر میکنند ..... خواهشا شما و امثال شما از اخلاقیات حرف نزنید که خودتون در این ۳۴ سال از اون بالاترینتون بگیر تا این پایین از همه دنیا کثافت کاریهاتون بیشتر بوده ... ممنون میشم زیاد دم از اخلاقیات نزنید ... مردم عقل دارن خودشون میبینن کی اخلاق حالیشه و کی نیست ... این دختر هم پرورده دست ولایت فقیه و جمهوری اسلامیه ... از مریخ که نیومده ... با فرهنگ تبلیغی جمهوری اسلامی و تحت مکتب آیة الله خمینی و حجت الاسلام خامنه ای پرورش پیداکرده که اینطوری بی بند و بار شده.
با این نوشتارت چی رو می خواستی ثابت کنی؟
Hazrate Pirooznia,
The comparison is absolutely right and timely. It is a given hollywood adage that sex sells. No matter how good the story, there should be an underlying sexual nuance or it wont work! Perhaps a good example is the very famous movie The English Patient, where unlike the actual book, a lot of sexual scenes were added to make .it appealing to the audience!
way khodayeh man!!! aslan bavaram nemesheh!! cheh ghadr in pedar be ghyrateh medanam ke adameh mazhabe nest ! vale mardeh irane be hr dene ba ghyratash meshenasand khosh=bakhtane
از سر تا پای نوشته عقده و کینه ای میبارید که راه را بر نقد منصفانه بسته است.
از ابتدا که با جکی چان (!!!) مقایسه شده که فیلمهایش مثلا صحنه (!) ای نداشته ( که اگر جکی چان شما نبود و هر کس دیگری بود ، فیلم رزمی ارتباطی به این چیزها ندارد ) حال آنکه فراهانی در فیلمهای داستانی و اجتماعی بازی میکند که سینمای غرب در این فیلمها غالبا خود را آنطور که شما میپسندید محدود نمیکند (نمیگویم خوب است یا بد چون بسته به ریشه های فکری افراد متفاوت است) و گلشیفته هم مثل هزاران بازیگر دیگه رفتار میکند که طبعا هرکسی حق دارد تا آزادی دیگری را محدود نکرده آزادانه رفتار کند! تا انتها که با پلی بوی مقایسه شده که همان دیدگاهیست که هرکسی حجابش کامل نباشد را خودفروش میداند !!!
کاش کمی به مفهوم "غرب زدگی" فکر کنیم که ببینیم از کجا ریشه گرفته و آیا ارزش است یا ضد ارزش! سکون فکری به مفهوم اینکه چون پدر و مادرم چنین می اندیشند و من هم از ابتدا چنین آموخته ام ، در برابر هرگونه بحث و جدل فکری و اعتقادی می ایستم و آنگونه که زاده شده ام میمیرم که از دید شما احتمالا "غرب نزدگی" است و ارزشمند از دید من ضد ارزش است.انسان باید درباره ی زندگی و اعتقاداتش بیاندیشد و آزادانه تصمیم بگیرد ، فارغ از جامعه و اطرافیانش ، حال اگر چنان که بود بماند یا تغییر کند فرقی ندارد و هر دو ارزشمند است. طبعا البته تغییر رفتار بدون تفکر و جو زده مذموم است ولی متاسفانه شما و آنانکه زیاد شعار غرب زدگی سر میدهند تفاوتی بین این دو قائل نمیشوند که اگه میشدند انقدر راحت انسانها را قضاوت نمیکردند.
حیف وقت شما که صرف امثال این خانم بشود. در مقابل کسانی که عقده برهنگی دارند و عقده دیدن برهنگی دیگران را بهتر است سکوت کرد. بگذارید این جماعت که ذره ای فهم عمیق از غرب و اسلام و دین و هنر ندارند با عریان کردن بدنشان تهی بودن عقل شان از شعور و حکمت را عیان کنند. بگذارید عقده های جنسی روشنفکران ایرانی با عریانی گلشیفته ها و کف زدن ایشان آشکار تر شود. کسی که عقل و زبانش از فکر و هنر تهی باشد لاجرم برای جلب توجه به بدن فروشی روی می آورد و در فقر هنر و اندیشه بدن را متاع کرده به نام هنر به بازار هم کیشان خودش برای فروش عرضه می کند.
حیف از وقت شما برای این خفاشان تاریکی دوست.
بهتر بود در این ایام چند خطی در وصف سید آزادگان عالم می نوشتید.
سلام
موفق باشيد.
این واژه غربزدگی هم مال جمهوری اسلامی است که از تمدن میترسد و امت بی اختیار و نفهم میخواهد. ملت ما هم هزاران سال است که فرهنگش را داده اسلام گرفته و در خواب عمیقی فرو رفته ودم از غیرت و اخلاق میزند اما وقتی همسر یاخواهرش در خیابان از دست یک بسیجی یا پاسدار ارشاد کتک میخورد، میاستد و نگاه میکند و عکس میگیرد.در باره این و آن یاوه سرایی کردن آسان است،در آینه چهره خود دیدن مشکل.
یه سری از هنرمندای(البته در لغت) سینمای ایران فرهنگ غرب و برهنگی و آزادی های جنسی آمال و آرزوشون شده.این زنه هم از این قماشه.جالب نظر یکی از خواننده هاس که نوشته واژه غربزدگی مال جمهوری اسلامیه!ایشون احتمالا زیاد با کتاب دمخور نیستن و از تاریخ بی اطلاعن
فقط محض اطلاع جناب عالی...
همین آقای جکی چان که شما مدعی اخلاق گرا بودنش هستی... در دوران کم شهرتی از شهر و کشور خودش همسری داشت و از آن فرزند دختری... بعد از شهرت و چول فراون و در پی آن عشق به یه خانم دیگر. از اولی طلاق گرفت و به اغوای همسر دوم تمام دارایش را به نام او زد که همسر اول و دخترش چیزی نصیبشان نشود.
حالا این غیر اخلاقی است یا تماس دو لب به هم آن هم جلوی 10-20 نفر آدم و با اون شرایط...؟!
جالب اینجاست که خود جکی چان هم در فیلمهای پورن بازی کرده!
https://en.wikipedia.org/wiki/All_in_the_Family_(film)
ارسال یک نظر