۱۳۹۶ مرداد ۳۰, دوشنبه

برجامی بی انجام!



آقای حسن روحانی طی دو سال گذشته که از توافق نامه برجام می گذرد از هیچ فرصتی جهت تفاخر به برجام و پُز دادن و بالیدن به آن دریغ نورزیده و مداهنه برجام را به بیت الغزل خود در جمیع نشست ها و اظهاراتش مُبدل کرده.

صرف نظر از صحت یا عدم صحت ادعای قابل افتخار دانستن برجام و صرف نظر از صحت یا عدم صحت آثار و ثمرات مفید ادعائی برجام اما چیزی که آقای روحانی در دانستن به آن تجاهل می ورزند آن است که حاملان انقلاب اسلامی بدون توجه به مواعید و دواعی مدعیان اساسا برجام را ماهیتاً و بالذات فاقد اصالت و ارزش می انگارند!

به عبارتی دیگر ولو با فرض صحت ادعای توفیق برجام در مرتفع کردن تحریم های اقتصادی، برای حاملان انقلاب اسلامی برجام قبل از آنکه یک «انجام» باشد یک «انسجام» است که طی آن قطعات پازلی تکمیل شد که در ۸۸ تعریف شد در ۹۰ چینش شد و در ۹۲ مولودش گـُزیده شد.

برجام قابل افتخار نیست و تنها بسامدی است که طی آن واشنگتن توانست ابتدا از جوار فتنه ۸۸ از طریق تحریم های فلج کننده اقتصادی بمنظور مدیریت بحران علیه حاملان انقلاب اسلامی دست به امداد رسانی به نفع آشوبیان بزند و آنگاه با مهندسی انتخابات از طریق «بحران معیشت» موفق شد تا پراگماتیست های وطنی را از طریق مهندسی آرا در ۹۲ به قدرت برساند.

بدین منوال برداشته شدن مینیمالی تحریم ها در برجام از جانب حاملان انقلاب اسلامی با گذاشتن تحریم ها از جوار فتنه ۸۸ هر دو روی یک سکه واحد محسوب می شوند که برای روی کار آوردن پراگماتیست ها و به انزوا بُردن انقلابیون در ایران بالاتفاق هم افزائی کردند.

برجام اگر نزد حاملان انقلاب اسلامی اقبال نیافت بدان سبب بود که برجامنده اش همان کدخدائی بود که تحریم هایش مبنای فتنه ۸۸ بود.

آنان که تحریم کردند تحریم شان در سودای فتنه بود و به همان سودا نیز در فردای فتنه و برای «مولود فتنه» و تقویت آن مولود از طریق برجام امداد رسانی کردند.

بر این مبنا بالیدن و نازیدن به چنین برجامی نزد حاملان انقلاب اسلامی محلی از اعراب ندارد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
داریوش سجادی
@dariushsajjadi44

۱۳ نظر:

ناشناس گفت...

با درود مجدد خدمت آقاى سجادى
اگرچه مدتهاست بر روال سابق به پرسش هاى مطرح شده ذيل مقالات پاسخ نميدهيد ولى ممنون ميشم اگر اين سوال رو بى پاسخ نگذاريد
بارها و بارها در مقالتتان به 'حاملان انقلاب' مرجع داده أيد بدون اينكه به طور مشخص منظور خود را بيان كنيد .. اگر رهبر انقلاب و شخصى مانند سردار سليمانى رو استثنا كنيم ممنون ميشم اگر اين سوال ساده رو پاسخ دهيد. لطفا نام ٥ تن از افرادى كه از ديدگاه شما جزء حاملان انقلاب هستند رو نام ببريد تا امثال من بيشتر متوجه منظور شما بشن
با سپاس

ناشناس گفت...

حالا جناب عیب جو بگید حاملان انقلاب عزیز شما و آقاتون اگه نرمش قهرمانانه نمیکردن , باید چیکار میکردن ؟ شما که بهتر از ما میدونید رژیم به دنبال فناوری بمب اتمی بود , سرانجام کارش چی غیر از همینی که الان هست میتونست باشه ؟ باز یادتون نره شما 2 سال پیش اعتبار همین برجام رو هم دادین به آقاتون , پس الان چی میگین ؟

ناشناس گفت...

فناوری بمب اتمی یعنی چی دقیقا؟؟
خواه ناخواه فناوری هسته ای به مرحله ای مشخص که برسد، امکان ساخت بمب اتم هم میسر میشود و اجتناب ناپذیر است؛ اما اساسنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی تا کنون هیچ کشوری را به این بهانه از فعالیت اتمی منع نکرده است.
مضافا آنکه ایران کنونی آنقدر قدرت دارد که نیازی به بمب اتم ندارد؛ پاکستان دارای بمب اتم و اسراییل دارای بمب اتم با بمبهای خود چه توانسته اند بکنند. هیچ. ایران هم اگر بمب اتم بسازد هیچ کاری نمیتواند با بمب اتمش انجام بدهد.

ناشناس گفت...

اول خطاب جناب سجادی بود که خودشون بهتر میدونن داستان از چه قرار است , دوم شما بفرمایید اولین بار از چه طریقی فعالیت های هسته ای مخفی ایران به قول معروف لو رفت ؟ چند سال و چرا برنامه مخفیانه داشت ؟ جواب اینها رو که دادید متوجه حساسیت جهانی نسبت به برنامه هسته ای ایران میشید...

ناشناس گفت...

حساسیت جهانی؟
جنبش غیرمتعهدها که اکثریت کشورهای جهان عضو آن هستند هیچ حساسیتی ندارند.
مگر آنگه جهان را فقط آمریکا و چند کشور اروپایی بدانیم

ناشناس گفت...

یک- وقتی شما ذیل یک مطلب، کامنت میگذارید طبیعتا خطابتان با نویسنده ی آن مطلب است که در اینجا جناب سجادی هستند. گفتن این مطلب که توضیح واضحات است. اما شما گویا به یک نکته اعتنا ندارید؛ اینکه وقتی کامنتی بطور عمومی منتشر میشود بدین معنی است که همه ی خوانندگان مختارند نظرشان را دراین رابطه بدهند.
اگر نظری غیر از این دارید قاعدتا می بایست برای جناب سجادی کامنت خصوصی ارسال میکردید.
دو- در رابطه با آنچه که "لو رفتن" فعالیتهای هسته ای ایران نامیدید:
23 مرداد 1381، «علیرضا جعفرزاده»، سخنگوی سازمان مجاهدین خلق، نتیجه ی‌ جاسوسی‌های سازمان خود را با ارائه‌ تصاویری از سایت نیروگاه‌های اتمی نطنز و اراک افشا کرد و اعلام شد که جمهوری اسلامی ایران در نطنز و اراک تأسیسات غنی سازی اورانیوم و رآکتور آب سنگین ساخته است.
اطلاعاتی که طی چندسال اخیر و بواسطه مصاحبه ی برخی مقامات اسراییل، مشخص شده است حاصل فعالیتهای موساد بوده و از آنجا که اسراییل نمیخواسته بطور علنی با انتشار این تصاویر خود را به جاسوسی محکوم کند تصمیم گرفته شد تا بواسطه ی گروههای مخالف ایران اینکار انجام شود.
ابتدا به سلطنت طلبان میروند ولی آنها نمیپذیرند و طبق گفته خودشان حاضر نمیشوند برخلاف منافع ملی ایران اقدامی نمایند؛ سپس مجاهدین این مساله را میپذیرند.
اما فارغ از همه ی این مسایل، چیزی تحت عنوان مخفی کاری وجود نداشته است چرا که طبق توافقنامه جامع پادمان، هر کشور عضو موظف است شش ماه پیش از ورود مواد رادیو اکتیو به تاسیسات، آنها را به آژانس اعلام کند. تا آن زمان ایران مواد رادیواکتیو را وارد تاسیسات نکرده بود.
در سال 2003، تزریق گاز تحت نظر آژانس انجام شد.

سوم- در رابطه با حساسیت جهانی هم، کامنت گذار قبلی خیلی گویا و منطقی پاسخ داده اند.

موفق باشید

ناشناس گفت...

جنبش غیر متعهد ها که مدت هاست نه اعتباری داره و نه قدرتی , انتظار ندارید که تانزانیا و گینه بیسائو و سری لانکا ابراز نگرانی کنن !! چه خوشمون بیاد چه نیاد قدرت های اصلی و تصمیم گیرندگان در جهان همون 5 عضو دارای حق وتوی شورای امنیت سازمان ملل هستن و اتفاقا بر خلاف نظر شما همون چین و روسیه دوست ایران هم چند قطعنامه شورای امنیت علیه برنامه هسته ای ایران رو وتو نکردن ... انشاالله که متوجه شدید نگرانی جهانی یعنی چی ؟؟

ناشناس گفت...

1) عرض کردم جناب سجادی خودشون میدونن .. شما همچنان به تکذیب مشغول باشید !!
2) خب نکته اصلی که معترف شدید پس سال ها فعالیت های مخفی در جریان بوده , سخنان احمد شیرزاد در همان سال ها رو فراموش نکنید :
شیرزاد گفت: یک نکته بسیار ساده این میان وجود دارد، آن‌ها سرنخ‌ها، دم خروس‌ها و مدارک و مستنداتی از ما دارند که آن‌ها را در ادعاهایشان محق جلوه می‌دهد. این مدارک و مستندات، نوعاً در داخل کشور منعکس نمی‌شود و مردم ما به‌درستی و دقت نمی‌دانند که رسانه‌های جهان چه اتهامات و تقصیرهایی را متوجه جمهوری اسلامی می‌کنند و بابت این اتهامات چه شواهدی برای اثبات وجود دارد. «آن زمانی كه ساده لوحانه سر خود را به زیر برف كردند، ‌‏پروژه‌های بلندپروازانه ‌‏بی‌هدف طراحی كردند، ‌‏نامعقول‌ترین و نامتعارف‌ترین شیوه‌ها را برای دستیابی به فناوری هسته‌ای برگزیدند ‌‏و فكر نكردند كه آنچه می‌كنند روزی در معرض دید و بررسی متخصصان جهان قرار می‌گیرد؛ ‌‏آن روز كه سایت عظیم ۵۰ هزار متری زیرزمینی طراحی كردند تا در چند متر مربع از یك گوشه آن چند دستگاه سانتریفوژ نصب كنند، فكر نكردند كه اگر از این چاه فناوری استراتژیك درنیاید، نان تبلیغات استكباری درخواهد آمد. آری در آن زمان باید روزی را می دیدند كه علیه ما تیتر شود كه جمهوری اسلامی ۱۹ سال به دنیا دروغ گفته است. آیا با فرض هر موفقیتی این ضربه عظیم معنوی و تبلیغاتی قابل توجیه است؟»
--------
همچنین شما که به NPT استناد میکنید فراموش کردید اولین گزارش البرادعی اشاره به قصور در اجرای NPT از سوی ایران داشت . ضمنا این 6 ماه که فرمودید رو مستند بفرمایید کجا و دقیقا چه چیزی گفته شده ؟
3) جواب سطحی کامنت گذار قبلی رو هم دادم . مطالعه کنید !!

ناشناس گفت...

بحث بر سر میزان قدرت جنبش عدم تعهد نبود دوست عزیز.
شما حرف از حساسیت جهانی زدید و من جنبش عدم تعهد را مثال زدم که اکثر کشورهای جهان عضو آن هستند.
غیر از آن چندکشور مورد اشاره جنابعالی که با تحقیر ازشان نام بردید، چین و روسیه و هند و برزیل و ترکیه و .... هم عضو عدم تعهد هستند و گویا از دید شما کشورهای قدرتمند محسوب نمی شوند؛ علیرغم عضویت برخی شان در شورای امنیت.
در رابطه با دوست بودن یا نبودن چین و روسیه هم من حرفی زدم که شما نظر خلاف من را بخواهید اثبات کنید.
نهایتا بنده از همان ابتدا متوجه منظور شما از "جامعه جهانی" شدم و به خودتان هم گفتم که احتمالا جامعه جهانی از نظر شما عبارت است از آمریکا و چند کشور اروپایی. مشکلی هم ندارد این هم نظری است.
اما بنده، شخصا در مقابل چند کشور غربی، احساس حقارت ندارم تا خود و کشورم را کوچکتر از آن چند کشور ببینم و فقط آنها را جامعه جهانی بپندارم.

ناشناس گفت...

1- اعتراف به چه چیزی دوست عزیز؟
من نوشتم که طبق گفته ی آن عضو سازمان مجاهدین، ایران فعالیت مخفیانه داشته.
نقل قول از ایشان کجا و معترف بودن به فعالیتهای مخفیانه کجا؟؟
طوری سخن از معترف بودن میگویید انگار که بنده بوده ام که برنامه هسته ای ایران را پس از انقلاب مجددا راه اندازی کرده ام.

2- در کجای نوشته ام به NPT استناد کرده ام؟
به موافقنامه جامع پادمان استناد کردم و نه NPT .

3- سخن شما صحیح است و در نخستین گزارش البرادعی،
مدیرکل آژانس در این گزارش به برخی قصور از سوی ایران اشاره کرد.
اما این را هم بگویید که در همان گزارش عنوان داشت که "ایران اقدامات اصلاحی را در این خصوص اتخاذ کرده است."

مضافا آنکه میان "قصور" و انحراف برنامه اتمی به سمت فعالیتهای نظامی تفاوت بسیار است.

4- شما معتقدید که ایران به دنبال ساخت سلاح هسته ای است و فعالیتهای هسته ای معطوف به این هدف است.
واقعا اگر اطلاعات و اسناد خاصی دارید به آژانس بین المللی انرژی اتمی بدهید تا تکلیف پرونده ایران مشخص شود و نگرانی ها و حساسیتهای جامعه جهانی رفع شود.
چگونه است که آژانس انرژی اتمی با آن همه کارشناس و متخصص و انجام بازرسیهای بسیار به چنین نتیجه ای نرسیده و چنین چیزی را اعلام نمیکند اما جسارتا شما که بخاطر عدم تخصص، فرق میان NPT و موافقتنامه جامع پادمان را تشخیص نمی دهید اینقدر قاطع اما غیرمستند، چنین مطلبی را مطرح می کنید.


5- مستند مدت زمان شش ماه، بند 92 تا 95 موافقنامه جامع پادمان، که به سند 153 نیز مشهور است میباشد.

6- در رابطه با سطحی خواندن کامنت یکی از خوانندگان باید گفت که این شیوه درستی نیست که به نظر مخالف یا متفاوت با نظر خود، به چشم تحقیر و نخفیف نگاه کنیم.
اگر جواب شان را داده اید، بگذارید خواننده خود تصمیم بگیرد که سطحی بوده یا نبوده؛

ناشناس گفت...

جواب ندادید ... پس چین و روسیه که هیچ کدوم از قطع نامه ها رو وتو نکردن هم چند کشور غربی و اروپایی هستن ؟؟ این دو کشور جز حساسیت جهانی محسوب میشن یا نه ؟؟

ناشناس گفت...

جواب چه را ندادم دوست عزیز؟ سوالی نپرسیدید.

اما اعتنا داشته باشید که میان وتو نکردن قطعنامه توسط یک کشور و پیشنهاد تصویب قطعنامه و به قول جنابعالی، نگران بودن تفاوت بسیار وجود دارد.
به کارگیری حق وتو، چیزی نیست که از سر مرام و معرفت صورت بگیرد؛ علی القاعده مستحضر هستید که عرصه سیاست بین الملل، گذر لوطی صالح نیست تا انتظار داشته باشیم هر کشوری که روابط نزدیک با آن داشته باشیم سریعا اقدام به جانبداری از ما کند.
مضافا که اگر ادعای شما مبنی بر نگران بودن روسیه و چین را بپذیریم، آنوقت تناقض این ادعا با مشارکت و سرمایه گذاری آنها در صنعت و تاسیسات هسته ای چه میشود؟؟

ناشناس گفت...

وقتی این دو کشور وتو نکردن یعنی نقض حرف شما که فقط چند کشور غربی و اروپایی نگران هستن , یعنی اجماع جهانی علیه ایران . حتی روسیه هم چندین بار اظهار نگرانی کرد و خواستار همکاری ایران شد . این تناقض رفتاری روس ها هم کار همیشگی اونها هست که همیشه در طول تاریخ ایران رو دوشیدن و ما هنوز سیاست نزدیکی به شرق رو رها نکردیم .