پاسخ به دکتر مهدی خزعلی

جناب آقای دکتر مهدی خزعلی

عطف به مطلب منتشره در سایت شخصی تان (باران) تحت عنوان «فرزند مذبذب آیت الله خزعلی» که علی القاعده پاسخی به مطلب اینجانب تحت عنوان «تذبذب» منتشره در «وبلاگ سخن» محسوب می شود، بمنظور رفع شبهه از جنابعالی و خوانندگان هر دو مطلب، ارائه توضیحاتی را بر ذمه خود مفروض می دانم:
نخست آنکه ظاهراً دل پُری از اخوی خود داشته و برای سبک کردن خود دنبال بهانه و مستمسکی بودید که دست بر قضا مطلب اینجانب تمهید کننده این فرصت برای جنابعالی شد.
ملالی نیست اما تصور می کنم شان و حفظ حرمت خانواده اجل از آن است که در سپهر علنی و به بهانه مسائل سیاسی برادر در مقابل برادر قرار گرفته و پنجه به صورت یکدیگر بکشند.
اختلافات جنابعالی با برادرتان نه ربطی به اینجانب دارد و نه علاقه ی به دانستن آن داشته و شخصاً ترجیح داده و می دهم مسائل خود را قبل از آنکه به عرصه علنی بکشانید پیشتر و در خفا با یکدیگر مرتفع فرمائید.

جناب آقای خزعلی
جسارت است اما جنابعالی بهتر از اینجانب مطلع از حرام بودن وقف چراغی در مسجد هستید که به حاجت اش در منزل کمترین ظنی نیست! بر این اساس آیا اینجانب را مُحق می دانید تا جنابعالی را انذار دهم: شمائی که در مصاحبه تان با محمد رضا شکوهی فرد و در توصیف ماهیت جنبش سبزی که خود را متعلق به آن می دانید بشارت آن را می دهید که «ايدئولوژی جنبش سبز حرکت بسوی دموکراسی است و می دانيم که در قطار ما همه گونه تفکر وجود دارد، همديگر را با روی باز نقد می کنيم و باز در قطار آزادی می نشينيم ... همه آزادند تا نظر خويش بگويند و بايد نظرات مخالف را بشنوند» اکنون اجازه می دهید اینجانب برادرانه جنابعالی را شماتت کنم که:
اخوی، جنبش سبز پیشکش! شما ابتدا مشق تسامح و رواداری بین خود و برادرتان را با توسل به وصایای اخلاقی و دینی تمرین بفرمائید سبزها خود انشاالله مستجاب الدعوه خواهند شد!
دوم آنکه جنابعالی در واکنش به مطلب اینجانب (تذبذب) از همان سطر نخست موضع گیری دل چرکینانه گرفته اید آن هم بر این اساس و ادعا که سجادی مطلب خود را با اهانت به من آغاز و با اهانت نیز خاتمه داده است.
مستند چنان اهانتی را نیز از اتکای اینجانب بر کلمه تذبذب و انتساب آن به رفتار و گفتار خود استنباط فرموده اید.
البته قصد و نیت اینجانب در استفاده از آن کلمه هرگز اهانت و اساعه ادب به جنابعالی نبود. کمااینکه به شهادت همان مصاحبه ای که با دکتر سروش در «تذبذب» به آن اشاره کرده که ایشان نیز مدعی تذبذب در نظر و رفتار جناب آقای محمد خاتمی شده بودند، نه در آن تاریخ و نه تاکنون هرگز جائی ملاحظه نکردم کسی دکتر سروش را متهم به اساعه ادب و اهانت به جناب آقای خاتمی کرده باشند. اما ظاهراً هر چه آن خسرو کند شیرین بود و سهم اینجانب و امثال اینجانب در این وادی خری است که از کـُره گی فاقد دُم بوده!
سوم آنکه گمانه زنی و یا «کشف پـَـرتان» از آن به زعم جنابعالی «تیر زهرآگین» توهمی بیش نیست و اینجانب همواره مسئولیت کامل مطالب منتشره خود را به عهده گرفته و مطلبی را یا نمی نویسم و چنانچه نوشتم و منتشر کردم مسئولیت آن را به احدی جز خودم واگذار نمی کنم.
در ادامه و در راستای داریوش سجادی شناسائی تان مدعی شده اید:
اینجانب شریک برادر شما در شبکه تلویزیونی هما بوده ام!
جناب آقای مهدی خزعلی
هر چند بارها و به تناوب در مکان های مختلف گفته ام اما اینجا نیز بک بار دیگر تکرار می کنم:
تلویزیون ماهواره ای هما تلویزیونی خصوصی بود که برخوردار از «یک موسس» و «یک سرمایه گذار» و «یک مدیر مسئول» بود.
جناب آقای مهدی خزعلی
بانی و موسس تلویزیون هما یک ایرانی مسلمان و صاحب سرمایه و مقیم ایالات متحده و برخوردار از حسن نیت نسبت به ایران و مسائل مبتلابه آن بود بنام ژاپه یوسفی.
جناب آقای خزعلی
سرمایه گذار تلویزیون هما نیز شخصی بود بنام «ژاپه یوسفی» که شخصاً و مستقلاً و با تکیه بر سرمایه شخصی خود و بدون استفاده از کمترین دلار یا ریالی دولتی یا غیر دولتی تمامی هزینه راه اندازی این رسانه را عهده داری کرد.
مدیر مسئول تلویزیون هما نیز شخصی بود بنام«ژاپه یوسفی» که مسئولیت سیاستگذاری ها و تعیین خط مشی ها و اهداف این رسانه را به عهده داشت.
جناب آقای مهدی خزعلی
تلویزیون هما نه در حوزه تاسیس و نه در حوزه سرمایه و نه در حوزه مسئولیت و نه در هیچ حوزه ای دیگر برخوردار از هیچ شریکی نبود که اکنون جنابعالی مدعی شراکت اینجانب و اخوی تان در این رسانه شده اید.
اینجانب و اخوی جنابعالی هر دو کارمند حقوق بگیر این تلویزیون و تحت ریاست آقای یوسفی بودیم با دو مسئولیت متفاوت.
بنده دبیری سرویس سیاسی و مسئولیت برگزاری میزگردهای سیاسی در آن رسانه را به عهده داشتم و اخوی جنابعالی نیز مسئولیتی در حوزه اعتبار و تخصص خود را داشتند.
پنجم آنکه مدعی شده اید تلویزیون هما در انتخابات دور نهم ریاست جمهوری ایران مبلغ اکبر هاشمی رفسنجانی بوده و شگفت آنکه این حکم را در حالی با قاطعیت اعلام فرموده اید که در همان نوشته به صراحت اعتراف کرده اید: هرگز فرصت ملاحظه برنامه های این رسانه را نداشته اید.

جناب آقای خزعلی
تلویزیون هما در آن انتخابات حسب دستور جلسه ای که جناب آقای یوسفی شخصاً انجام آن را به مسئولین تلویزیون دیکته کردند و با اتکای بر سیاست عدالت رسانه ای مُصرانه کلیه امکانات خود را به صورت مساوی در اختیار تبلیغات عموم نامزدهای ریاست جمهوری قرار داد و بجز آقای احمدی نژاد و ستاد انتخاباتی شان که در آن انتخابات صراحتاً سیاست امساک تبلیغات رسانه ای را اعلام کرده بودند دیگر نامزدها به تساوی از امکان استفاده از امکانات رسانه ای تلویزیون هما برخوردار شدند. این در حالی است که در آن انتخابات نامزد مطمح نظر مدیریت تلویزیون هما جناب آقای قالیباف بود. اما آقای یوسفی علی رغم آنکه تلویزیون هما متعلق به ایشان بود و می توانست حسب سلیقه سیاسی خود تبلیغات انتخاباتی در تلویزیون هما را بنفع نامزد مورد نظر خود هدایت کنند اما بر اساس همان عدالت رسانه ای از این کار اجتناب کرد و بعد از آنی هم که رقابت انتخاباتی به دور دوم و بین آقایان هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد کشیده شد تلویزیون هما باز هم به اعتبار دستورالعمل آقای یوسفی موظف به حفظ اعتدال رسانه ای بین هر دو کاندیدا شد. اما کماکان بنا بر اصرار ستاد آقای احمدی نژاد، تلویزیون هما محروم از کلیپ ها و مصاحبه های تبلیغاتی ایشان ماند و بالاجبار تنها آنتن دهنده به تولیدات تبلیغاتی آقای هاشمی رفسنجانی در طول آن یک هفته شد. این در حالی است که هم اینجانب و هم جناب آقای یوسفی در طول یک هفته دور دوم انتخابات بارها در مقابل دوربین از ستاد آقای احمدی نژاد جهت ارسال تبلیغات ایشان دعوت به عمل آوردیم.
بنابراین «اخوی جنابعالی» صرف نظر از ادعای جنابعالی مبنی بر اقبال ابتدائی ایشان به هاشمی و ادبار فرصت شناسانه از ایشان در فردای پیروزی احمدی نژاد کمترین نقشی در سیاستگذاری تبلیغات انتخاباتی تلویزیون هما را نداشتند.
گذشته از آن لازم می دانم توجه جنابعالی را به نکته مهمی جلب کنم و آن اینکه هر چند شما به غلط اصرار دارید بین اینجانب و برادرتان وصلت شراکتی یا عقیدتی القا بفرمائید اما مزید اطلاع تان معروض می دارد اینجانب در هیچ حوزه سیاسی و عقیدتی و اقتصادی برخوردار از کمترین مشابهت یا اشتراک نظر با ایشان نبوده و بلکه در اکثر مواضع با یکدیگر اختلاف و تناقض نظر داشته و داریم. جالب است که به اطلاع شما برسانم این اختلاف نظر مسبوق به سابقه بوده و در ایام فعالیت تلویزیون هما نیز اینجانبان کماکان همین اختلاف نظرها را داشتیم اما این از مزیت ها و برجستگی های تلویزیون هما بود که برخوردار از چنان ظرفیت بالائی از تسامح بود که کلیه دست اندرکاران آن رسانه را بهره مند از آن می کرد تا با حفظ مواضع سیاسی خود که قالباً در تضاد با یکدیگر بود در کنار یکدیگر اهتمام شان را صرف تحقق آرمان و اهداف تعریف شده آن رسانه نمایند.
چیزی که اکنون جنابعالی لاف آن را در جنبش سبز می زنید اما می بینید و می بینیم واقعیت برخلاف آن است و حسب «آخرین نمونه در دسترس» چگونه مدعیان آن جنبش پر تسامح بالغ بر یک ماه است که یکدیگر را به استناد اظهارات مجعول دکتر کدیور در خصوص شعار من درآوردی «هم غزه هم لبنان جانم فدای ایران» به باطن می درند و می خراشند و بظاهر دهان خود را با حلوا حلوا گفتن شیرین می کنند.

دیگر اعاهای مرتبط با برادرتان مبنی بر ارائه اخبار کذائی به ابوی یا کباب جوئی و عافیت اندیشی یا فرصت طلبی، ادعاهائی است که رد و اثبات آن ربطی به اینجانب نداشته و نفیاً یا اثباتاً و اخلاقاً نمی توانم و نباید وارد این حوزه ها شوم و ظاهراً مشکلی است که شخصاً باید بین خود و ایشان آن را حل و فصل نمائید.
اما از آنجا که به تلویح سلیقه یا گرایش سیاسی اینجانب را نیز نزدیک به جناب آقای هاشمی رفسنجانی و عقبه سیاسی ایشان القا فرموده اید موظفم خدمت تان معروض دارم این داوری محصول ناآشنائی جنابعالی با جهتگیری سیاسی بنده می باشد و قطعاً اگر فرصت مطالعه نوشته های اینجانب را داشتید متوجه می شدید شخصاً ضمن احترام به شخصیت حقیقی آقای هاشمی رفسنجانی همواره منتفد ایشان بوده ام. به عنوان آخرین و در دسترس ترین نمونه، جنابعالی را به مجادله و مراوده خود با جناب آقای عباس سلیمی نمین بر سر شانیت ومکانت آقای رفسنجانی در سپهر سیاسی ایران ارجاع می دهم تا با وضوح بهتر و بیشتری بتوانید نقادی خود از دیگران را مسلح به واقعیت فرمائید.
http://www.sokhan.info/Farsi/Safeyn.htm
دیگر ادعاها و استنادات جنابعالی مبنی بر پروژه بودن انقلاب اسلامی و جنگ 33 روزه و جنگ 22 روزه و طراحی و سناریو سازی دست های پشت پرده آن هم تا 68 حرکت بعدی «ما» را نیز بدلیل فاقد استحکام منطقی و عاری بودن از مبانی علمی و تخصصی و کارشناسانه لازم به پاسخگوئی نمی دانم و در صورت ابرام تان بر این مواضع، جنابعالی را به دکتر صادق زیبا کلام حوالت می دهم که یکی از برجسته ترین متخصصین در حوزه نقد قائلین به تئوری توطئه می باشند.
در خاتمه اجازه فرمائید حضور محترم تان تصریح دارم که شخصاً اعتقاد به حجت بودن و متقن بودن نقطه نظرات خود نداشته لذا شایسته می دانم ادعای اینجانب مبنی بر تذبذب در گفتار و رفتار دکتر مهدی خزعلی و استدلال جنابعالی در رد چنین ادعائی را با استناد بر مطالب ارائه شده توسط اینجانبان به عهده داوری خوانندگان هر دومقاله بگذاریم و بالاتفاق از نقطه نظرات ایشان بهره لازم را ببریم و در پایان تنها مایلم به این نکته از آن فراز اظهارات جنابعالی تحشیه بزنم که فرموده اید:
«من همان کسی هستم که مقدمه هویت را نوشتم، با همان تفکر و محکم تر از قبل بر مبانی اسلام پای می فشارم، اما مصاحبه امروز راجع به جنبش سبز است»
جناب آقای خزعلی
چه خوب بود جنبش سبز قبل از آنی که رنگش را تعریف کند مرحمت فرموده هویتش را کشف و ارائه می داد.

با تقدیم احترام ـ داریوش سجّادی