گفتم تتته! گفت عصمتته!
جیب ساعتی ـ کارد سلاخی!
اینها بخشی از ادبیات مستعمل وآشنای خرده فرهنگ مسمی به اراذل و اوباش و الوات ایرانی است.
اما نکته اینجاست که نمی توان در راستای مبارزه با اراذل و اوباشگری خبر از دستگیری «احسان کافر» و «مُری پلنگ» و «میلاد خـُفناک» و «وحید سلطان» و «بهروز زُنبه» و «ابی قابلمه» و «یاسر دنبه» و «علی باشگاهی» و «فری نفسی» داد و از سوئی دیگر با تیتر «داش مشتی ها با احمدی نژاد» عکس یادگاری رئیس جمهور با افرادی را که شمایل شان نماد «لات بازی» است را با افتخار منتشر کرد و برای چنان خرده فرهنگی کسب وجهه و اعتبار کرد و برسمیت شان شناخت!
هر چند قضاوت بر مبنای ظاهر مسموع نیست اما واقعیت آن است در خرده فرهنگ ایرانی بابا شملی و کلاه مخملی شاید زمانی نماد کوچه مردی و عیاری بود اما بنده بچه «شاه عبدالعظیمی» هستم که خاستگاه همین اطوارها از نوع امثال «حسین رمضون یخی» بود که هنر خودش و نوچه هایش با سبیل خون چکان و کلاه شاپو تنها تلکه کردن کسبه و اخلال در امنیت محل بود.
اساساً از فردای کودتای 28 مرداد «داش آکلیسم» استوار بر عیاری جای خود را به لات بازی از جنس «شعبون بی مخی» داد و بر همین مبنا برخورد پلیس با اوباش گری هم زمان با میزبانی بالاترین مقام اجرائی کشور با نمادان اوباش گری قطعاً نقض غرض است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر