بمناسبت میلاد علی ابن ابیطالب و روز پدر برخی از سایت های خبری اقدام به انتشار آلبومی از عکس مردانی در حین کار کرده و به اعتبار اشتغال این مردان، ایشان را پدرانی شایسته تکریم و تقدیر معرفی نموده است!
متاسفانه اسباب تخفیف و تحقیر «پدر» از همان روزی فراهم شد که در آموزش های ابتدائی با کلیشه «بابا نان داد» پدر را صرفاً در قامت و تمامیت یک «روزی رسان» در ذهنیت کودکان برسمیت شناساندند!
به اعتبار چنین القائی سخیف از مفهوم «پدر» بود و هست که اینک مواجه با آنیم که شأن «پدر» تا مرتبه ابتذال یک دستگاه ATM (دستگاه خود پرداز اسکناس) تنزل یافته! (همچنان که پیش تر، شأن مادر را تا حضیض صرف یک «سرآشپز» فرو کاسته اند!)
اینکه معیشت خانه و تامین مایحتاج خانواده بر عهده مرد خانواده تعریف شده امری بدیهی است و جزئی از مسئولیت های محوله و ذاتی مرد در امر ازدواج محسوب می شود که بالذات فاقد مدح و ذم است.
انجام «مسئولیت ذاتی» متضمن منت و فخری نیست تا اینک بتوان به اعتبار تکفل چنان امری بدیهی، مردانی را بدان صفت درود و ستود!
پدر در خانواده قبل از تامین معیشت، نقش گرانیگاهی را عهده داری می کند که به اعتبار آن فرزندان الگوهای رفتاری خود را با رفتار و گفتار وی تنظیم می کنند.
پدر مظهر اقتدار و امنیت برای فرزندان در خانواده است تا ایشان سرخوشانه و دل نانگرانه در جوار چنان امنیتی ذهنی ـ روانی با آرامش، برویند و بیآسآیند و ببآلند.
فرزند به اعتبار اشباع فضای خانه از مهر و عطوفت «مادر» و اتکای بر امنیت و اقتدار «پدر» از طریق الگوبرداری و سرمشق گزینی نامحسوس از محسنات ایشان، ادبار و اقبال به «تخلق و متخلق» را بصورت توامان بهره مند می شود.
«پدر» فرای از قرائت خفیف «روزی رسان» در کنار مادر نقش محوری در تکوین شخصیت سالم فرزند و جامعه پذیری ایشان را از طریق مدیریت و مربی گری اخلاق توام با اعمال، برای ورود موثر و مفید فردای فرزندان به جامعه را عهده داری می کند.
محصول تنزل دادن نقش پدر در قامت یک ATM منجر به آن شده و می شود که پدران از تلاش خود جهت تحصیل پول و تامین پوشاک و طعام فرزند احراز تکافوی ادله در انجام مسئولیت پدرانه شان می نمایند!
همین بی التفاتی بر نقش های اساسی پدران در کنار مسئولیت های عاطفی مادران است که آنک جامعه را مواجه با خیل گسترده مردان و زنانی کرده که بعضاً برخوردار از اختلالات شخصیتی و محروم از اعتماد بنفس و شخصیتی متعارفند.
مردان و زنانی که کودکی خود را در عالی ترین سطح حداکثر در جوار یک «خودپرداز» و یک «سرآشپز» (ATM & Chef) سپری کرده اند.
گوئی صاحب این روز (علی ابن ابیطالب) گوهران شب چراغی چون حسن مجتبی (ع) و حسین ابن علی و زینب کبری را از دل کندن چاه های کوفه و تحصیل معاش خانواده ، تحصیل و تقدیم به جامعه کرده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر