اظهارات اخیر رئیس جمهور ایران مبنی بر آنکه:
«عده‌ای مدام غصه دین و آخرت مردم را می‌خورند در حالی که نه می‌دانند، دین چیست و نه آخرت، اما همیشه غصه آخرت را می خورند» (http://bit.ly/1nPh0Fu)
بیرون از تحلیل محتوای این اظهارات در مجموع چنین امری نشان دهنده آن است که بعد از نزدیک به یک سال و ظاهراً بدنبال درک ایشان از فقد امید به فرجام موفقیت آمیز مذاکرات هسته ای، رئیس جمهور نهایتاً تصمیم خود را گرفتند و بمنظور جلوگیری از سقوط اعتماد و آرایش نزد «طبقه ای مشهود» به اخذ گارد تهاجمی با جامعه مذهبی ایران اقدام کردند.
هر چند از یک جهت می توان به استقبال این امر رفت که نهایتا روحانی تصمیم گرفت بیرون از تذبذب یک جا بایستد و خود را تعریف کند اما گریزی از این واقعیت نیز نباید داشت که اظهارات ایشان لوازم اجتناب ناپذیر خود را نیز همراه خواهد آورد که بروز دور جدیدی از تنش ها و ناآرامی ها و بحران ها در سطح جامعه و هرم قدرت ایران یکی از بدیهی ترین چنان تنش هائی خواهد بود.
بحرانهائی که مسبوق به سابقه در دوران اصلاحات خاتمی است و مشخص نیست روحانی بتواند فرجامی بهتر از سرنوشت دکتر خاتمی پیدا کند. آن هم در موقعیتی که خاتمی متکی به آرائی ماکسیممی بود و روحانی تا آن اندازه نیز اقبال نداشته است.
در مجموع ظاهرا باید چشم انتظار دور جدیدی از تنش نشست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر