۱۳۹۴ بهمن ۳۰, جمعه

بازگشت اژدها!


هر چند 62 سال پیش که مُخبر رادیوی دولتی انگلستان (BBC) در مقام بلندگوی کودتا راس ساعت 12 نیمه شب 28 مرداد 32 از میکروفون این «رسانه» (!) اظهار داشت: «اینجا لندن است واکنون ساعت دقیقا 12 نیمه شب است» و بدینوسیله پیام رمز عملیات آژاکس برای سرنگونی دولت مصدق را اعلام کرد؛ لیکن هنوز عوامل رسانه ای دولت بریتانیا تا آن اندازه ماخوذ به حیا بودند که تا سالها و به اعتبار وقوف شان از کراهت عمومی ایرانیان از چنین شناعتی از اقرار و اعتراف به چنین مشارکت شرم آگینی پرهیز کنند.
اکنون و با گذشت 62 سال از آن تاریخ ظاهراً عوامل فارسی زبان دولت بریتانیا در BBC تا آن اندازه وقیح شده اند که ضمن «خوردن حیا و قی کردن آبرو» دیگر بی آزرمانه و در کمال پر روئی و بی پروائی و علنی و آشکار برای انتخابات داخلی ایران به املای امریه و تحریر دوسیه و ابلاغ سیاهه نامزدان مورد وثوقیه به مقصد عقبه خود در ایران، اقدام و اهتمام می فرمایند!
(*)
هنوز طنین صوت دلنشین «زری خوشکام» در جاودانه «علی حاتمی» (سلطان صاحبقران) گوش نواز حافظه تاریخی ایرانیان است که چه محزونانه خطاب به همسرش (امیر کبیر) و در کاریزهای تاریخ آنگونه نالید که:
نیشتر بر قلب مان می زنید ـ امیر!
نیشتری که با فصد امیر و نشاندن آن میرزای تمام قد انگلیسی (آقا خان نوری) بر مسند «امیر» ذائقه ایرانیان از مکر انگلستان و مهره چینی های انگلستان در ایران را تلخکامی ابدی داد.
صادق ترین ایشان «تاج الملوک» بود که به صراحت اذعان داشت:
« ... به محمدرضا می گفتم چرا با عَلَم با این که می دانی این پدرسوخته نوکر اجنبی است و تابعیت انگلیسی دارد آنها را اخراج نمی کنی؟ محمدرضا می گفت: چه فایده ای بر اخراج آنها مترتب است؟ اینها را اخراج کنم ده ها نفر دیگر را اطرافم قرار می دهند. بگذارید اینها باشند تا خیال دولتهای خارجی از حسن انجام امور در ایران راحت باشد!»
ظاهراً «لندن» در سودای بازتولید آن خوش نشینی ها در رواق و ایوان امارت مُلکداری ایران عزم جزم کرده و طمع ورزیده و تاب از کف نهاده و هویدا منشانه عقبه لجستیک خود در داخل را امر به معرکه گردانی و کرسی رُبائی از مجلسین شورا و خبرگان فرموده اند!
هر چند ریشه یابی چرائی و چگونگی بازتولید چنین جسارتی در جای خود بایسته تحلیل است اما بنوعی می توان از چنین جسارتی استقبال نیز کرد!
فراخوان بی بی سی به جنبش «به فلانی رای دهید» بنوعی امری است خجسته تا از آن طریق دو گانه انتخابات اسفند در ایران حول محور «واثقان لندن» و «حاملان انقلاب» منجز شده و برآیندش در هر حالتی موجبات عبرت خام اندیشان و تمهید تمشیت نان به نرخ روزخواران و فرصت طلبان و استحاله طلبان گردد.


۵ نظر:

Unknown گفت...

سلام
من فکر میکنم در نهایت این وضع یه لمبر بد تو جامعه میندازه و این انگلیسی کردن و انقلابی کردن سیاسیون تو جامعه فقط تاثیر ضد وحدت داره
بنظرم فقط مردم رو بیشتر از هم دور میکنه
حس خوبی نسبت به این اوضاع ندارم

ناشناس گفت...

وقیح شده‌اند و آشکارا می‌گویند چون دیگر دلیلی‌ برای پنهان کردن نمی‌بینند. برای جماعتی غربزد و غرب بنده (به قول شما) نیازی به پنهانکاری نیست. از اینکه دولت آمریکا یاآ انگلیس از آنها حمایت کنند افتخار هم میکنند. دوست عزیز, سالهاست که در جنگ فرهنگی شکست خورده‌ایم.

جهان

Unknown گفت...

اوضاع از اين قرار است، اين اصل ماجرا بود ...
سر ميرسند ناگاه با كيف انگليسي (يا ليست انگليسي)!

رضا گفت...

شاید 62 سال دیگه بفهمیم منظورشون از این حرفا چی بوده!

ناشناس گفت...

همین توصیه به صراحت می رساند که تقلبی در کار انتخابات ایران نیست ! همینکه می خواهند مردم دقیقا به 16 نفر معلوم رای دهند و اینکه باشمارش دقیق آرا در آن صورت نفرات بعدی از گود خارج می شوند.....درحالیکه اگر بنا بر تقلب می بود نباید اصلا چنین توصیه ای می کردندد ، چراکه با فرض دروغین تقلب دیگر چه فرقی می کند به چه کسی رای بدهیم؟!