از اشرف افغان تا اشرف غنی!

بارها در مذمت دو تابعیتی‌ها و ضرورت دور نگاه داشتن آنها از مصادر حکومتی تاکید شده بود و اینک با فرار «اشرف غنی» از افغانستان و با توجه به آنکه وی تابعیت آمریکائی داشت و برای طی مراحل قانونی اخذ تابعیت ایالات متحده پیش‌تر در دادگاه فدرال رسماً سوگند خورده بود همه وفاداری‌اش به خاستگاه‌اش را پس داده و همه متابعت و وفاداری‌اش را منحصر به آمریکا کند(!) دیدیم در مقام یک «آمریکائی خوب» بمجرد آنکه بایدن امر به خروج آمریکائیان از افغانستان داد آن فلک زده جلوتر از سربازان آمریکائی وفادارانه و سراسیمه امریه رئیس جمهورش «جناب بایدن» را لبیک گفت و سریعاً خاک افغانستان را ترک کرد!

ظاهراً تاریخ برای افغان‌ها جنبه کمیک‌اش را نشان داده.

زمانی به اعتبار جنگآوری و اقتدار «اشرف افغان» سکه طلای رائج ایران «اشرفی» بود و هر چند آن «اشرف» اقتدارش را با تجاوز به خاک ایران و در سایه بی‌کفایتی «شاه سلطان حسین» احراز کرد اما لااقل نشان داد برای تجاوز به خاک ایران حائز حداقل‌های جنگآوری نیز بود و اکنون این «اشرف» سویه کُمیک تاریخ افغانستان شده که به پاس خاکساری در مقابل آمریکا و از باب خاک‌ بر سری و خفت و زبونی شخصی‌اش، ملت افغانستان را در روز واقعه تنها گذاشت و فرار را بر قرار ترجیح داد و بدنامآنه همان خیانتی را که شاه‌سلطان حسین با ایرانیان کرد اشرف غنی با افغانستانی‌ها کرد!

ظاهراً اشرف غنی فرزند خلف قاضی شارع خودمان است که معتقد بود:

مرد جنگ (!) مرد فرار نیز باید باشد.

افغان‌ها در فردای مرگ اشرف غنی روی سنگ قبرش بنویسند:

مردی که نجنگید و شکست خورد!

#داریوش_سجادی