سالها وهم‌اندیشانه به دروغ گفتند بر سر در سازمان ملل نوشته‌اند:
بنی‌آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
در حالی که هیچ نوشته‌ای بر سر در سازمان ملل وجود نداشت و این تنها تخیلی از سر خوشداشت در مخیله متوهمان بود تا بالاخره دکتر ظریف آبروداری کرد و قالیچه‌ای منقوش به سروده سعدی را سفارش داد و نهایتا در موزه سازمان ملل قرار گرفت تا توهم اصحاب وهم «ولو قلیلی» تشفی خاطر یابد
علی ایحال همین متوهمین به لوازم ادعای خود نیز پایبند نماندند و عُمری پُز کوروش را دادند و فخر آنرا به عالم و آدم فروختند که «این کوروش بود که به مدد یهودیان در بابل رفت و ایشان را از ظلم بخت‌النصر نجات داد» اما وقتی همین کار را «قاسم سلیمانی» کرد و به کمک مردم فلسطین و شامات رفت متوهمین این بار سروده سعدی را به طاق نسیان کوبیدند و بانگ و فریاد برآوردند:
نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران(!)
هر چند به همین شعار هم صرافت نداشتند و آن موقعی که مام وطن تشنه رزمآوری و سلحشوری ایشان بود همان قاسم سلیمانی‌ها بودند که جان نثارانه به مصاف دشمن بعثی رفتند و آن از ما بهتران «خلدآشیانی فرموده» و عافیت طلبانه به جان پناه خزیدند و «جانم فدای ایران‌شان» مُبدل به آن شد که:
«جان» عزیز است به غنیمت شمریدش صحبت!
#داریوش_سجادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر