عزیمت پاپ به عراق و مجالست با آیت الله سیستانی تداعی روایت حسین نصر از دیدار فرح پهلوی با آیت‌الله خوئی در سال ۵۷ در نجف و فانتزی اعطای انگشتر به محمدرضا پهلوی است!
دربار در آن تاریخ کوشید از این دیدار ،ماهی مراد گرفته و با بولد کردن آن نشست تلألو پُررنگ شخصیت و رهبریت جامع الاطراف مرحوم امام را تحت‌الشعاع شخصیت سیاست گریز آیت‌الله خوئی قرار داده و بدین طریق امواج انقلاب اسلامی را با جایگزین کردن آیت الله خوئی مهار کند.
فانتزی که یخ اش نگرفت و در نهایت منجر به تراژدی پایان سلطنت برای پهلوی‌ها شد.
پیش‌تر همین رویکرد را ساواک در قبال محبوبیت داریوش اقبالی خواننده ترانه اعتراضی «بوی گندم» اعمال کرد و پس از بازداشت داریوش با میدان دادن به ستار (عبدالحسن ستارپور) خواننده درباری کوشید بدینوسیله محبوبیت داریوش را با یک ملیجک دربار مابازاء کند.
اهتمامی که آن هم افاقه نکرد.
ظاهرأ بعد از ژنرال سازی ها و آلترناتیو سازی ها در حوزه سینما و موسیقی و سیاست، اکنون می‌کوشند بخت خود را در حوزه مرجعیت بیآزمایند!
همه حرف طراحان این سفر آنست که یک آخوند خوب آخوند بی‌خطر است و آخوند بی‌خطر یعنی آنانکه سیاست را به ما وامی‌گذارند تا ما نیز بی‌خطر «خفت تان» کنیم!
#داریوش_سجادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر