شعار «رضا شاه، روحت شاد» کفاره جهل و تاوان سترونی فاهمه جماعتی است که فقر تاریخیگری خود را با این شعار بر سر دست گرفته و قلت بضاعت اندیشگی‌شان را ژاژخائی می‌کنند.
چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته‌اند از ترمیدور کودتا فاصله بگیرند و طلایه‌داران «شعبان بی‌مخ‌هائی» شده‌اند که در ۳۲ مصدق را با شعار «شاه پیروز است، مصدق پفیوز است» به زیر کشیدند و اکنون با «رضاشاه، روحت شاد» اصطبل‌داری ملوکانه پهلوی‌ها را نوستالوژی می‌کنند!
پهلوی شوخی تلخ تاریخ با ایرانیان بود و آن «رضا» و آن «محمدرضا» هر دو به اعتبار فقد سواد دانشگاهی و ناآشنائی با الگوهای توسعه همه جانبه و علمی، همه نبوغ‌شان در مُلکداری مُنهضم در مدیریت اصطبلانه مملکت بود و کشور را طویله‌ای می‌پنداشتند که یگانه مسئولیت «اعلی‌حضرتین» تامین علوفه «شهروند گوسفند انگاشته» است!
استمرار شعار «رضاشاه، روحت شاد» حجت مبرهنی است از شادکامی جمهوری اسلامی بابت نداشتن اپوزیسیونی شعورمند که توانسته باشد حرفی نو و حجتی نوین و اندیشه‌ای وزین را استمزاج فرمائی کند!
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
آنچه خارپشت می‌دانست!
#داریوش_سجادی
۲ نظر:
انگل هایی مثل تورو وقعا چطور توی ایالات متحده راه میدن ؟
کاش انقدر کشور آزادی نبود
اگر امريكا فقط نوكرانش (امثال شما رضا پالانى پرستان ) را راه ميداد كه مثل كشورهاى نوكرشان ميشد.
ارسال یک نظر