۱۳۹۲ بهمن ۲۷, یکشنبه

دماگوژی قابل ترحم!



قبلاً وقتی می گفتن: «شما فقط تا نوک دماغت رو می تونی ببینی» این گزاره برخوردار از ملامت و شماتت نسبت به کسانی بود که فاقد نگرش کلان و وسعت اندیشه بودند.
حالا بر عکس شده و کار بجائی رسیده که «پیر و جوان» و «زن و مرد» و «دختر و پسر» در یک رقابت سنگین در تلاشند تا با جراحی پلاستیک فقط تا نوک دماغ شان را ببینند و ببینآنند!
اظهارات دماگوژیک اخیر آقای «زیبا کلام» را نیز می توان در چارچوب تا «نوک دماغ بینی» و «نوک دماغ بینآندنی» محسوب کرد که هر چند حقیقت و اعتبارشان برای ایشان کاملاً محرز تلقی می شود اما بدلیل فقد بضاعت دینی مشارالیه و اتکای صرف به محفوظات مکتسبه از مکاتب غرب و پذیرش قطعی و یقینی و «ایدئولوژیک» (!) آن محفوظات بدون ارزنی دلالت و جسارت در به چالش کشیدن مبانی آن محفوظات، بصورتی اجتناب ناپذیر منجر به آن می شود تا مبتلابه با یقینی فرض کردن «افق جهان» با «افق نوک بینی خود» دچار خود فریبی منجر به عوام فریبی شود.
هر چند نباید تردیدی در حُسن نیت افرادی مانند «زیباکلام» داشت که با تلقی خیراندیشی تصور می کنند از افقی اشراقی و اشرافی در حال انذار و تبشیر مخاطبانند اما به همان میزان نیز نباید از این واقعیت غفلت کرد که نطفه چنین بدآیندی در رحم «خود فریبی» فرد منعقد می شود!
چنین دماگوژی قابل فهم و ترحمی ابتدا باید مبتلابه را دچار خود فریبی کند تا بعد مبتلا بتواند در کمال صداقت عوام را نیز عوام فریبی کند!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
به جای بازی با واژه ها و پنهان شدن پشت الفاظ خوب بود به پرسش ساده ای که در نامه ایشان به آقای شریعتمداری در باب هسته ای مطرح شد و نیز موضع اخیر ایشان پاسخ می دادید نه اینکه ایشان را به بیماری های شخصیتی متهم کنید
ممنون