اظهارات فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در جلسه مطبوعاتی روز یک شنبه 26 شهریور (91) بدون تردید تا آن درجه حائز اهمیت بود که توانست در کوتاه ترین زمان ممکن بر صدر خبرگزاری های جهان قرار بگیرد. آنچه که سخنان سردار جعفری را در این کنفرانس مطبوعاتی مبدل به یک شوک خبری کرد اعتراف ایشان به حضور اعضا سپاه قدس در سوریه و ارائه مشاوره ایشان به دولتمردان دمشق بود.
سردار جعفری در حالی این خبر را مطرح کرد که طی یک سال و نیم گذشته که سوریه در آتش ناآرامی ها می سوخت محافل و دولت های حامی شورشیان در سوریه، بارها سپاه پاسداران ایران را به حضور در سوریه و دادن مساعدت به دولت بشار اسد، متهم می کردند و ایران نیز مکرراً این خبر را انکار می کرد.
اکنون و با اعتراف دیرهنگام ایران به حضور سرداران سپاه قدس در دمشق این پرسش ذهن تحلیل گران را می گزد که چه اتفاقی افتاد که نهایتاً بعد از یک سال و نیم بالاخره تهران حضورش در دمشق و مساعدتش به اسد را پذیرفت و رسما این حضور را اعلام کرد؟
در عرف سیاسی ـ نظامی طی یک بحران بین المللی زمانی که یک کشور حضورش در کنار یک طرف منازعه را رسماً و علناً اعلام می کند در حالی که پیش از آن علی رغم بودنش در کنار آن طرف، منکر چنان حضوری بوده چنین امری معنائی خاص و مهم را در خود مستتر دارد.
این معنا چیزی نیست جز آنکه کشور مزبور در منازعه موجود توانسته با موفقیت بر منازعه مسلط شده و به اعتبار همین موضع برتر اینک و در آستانه چیدن میوه های پیروزی رخ می نماید تا سهم خود را نیز از سبد میوه های پیروزی مطالبه کند.
در واقع سردار جعفری بنمایندگی از جانب تمامیت نظام جمهوری اسلامی بعد از یک سال و نیم چالش سنگین در کنار سوریه و در مقابل جبهه متحد آمریکا وانگلستان و عربستان و قطر و ترکیه و ایضاً اسرائیل اینک با اعلام رسمی و علنی مشارکت سپاه پاسداران در منازعه سوریه «ولو در حد مشاوره دادن به دمشق» در حال دادن این پیغام به نظام بین الملل است که:
ما موفق شدیم بعد از یک نبرد و دسیسه سنگین از جانب کشورهای جبهه مقابل نهایتاً توازن قوا را در بحران سوریه بنفع خود بر هم زده و اینک و با تسلط بر استحکامات و سرحدات برتر نسبت به حریف حضور مسبوق به سابقه خود در سوریه را اعلام می داریم تا بعد از یک سال ونیم پرداخت هزینه اینک و با ظهور طلیعه پیروزی سهم خود از غنائم جنگی در نبرد مزبور را تحفظ کرده باشیم.
این همان کاری است که پیش تر ایالات متحده در افغانستان طی دهه 80 کرد و علی رغم حضور تمام قدش در پروژه اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ همواره منکر دخالت و حضور خود در افغانستان می شد هر چند بصورت تمام قد نیروهای طالبان و القاعده را مخفیانه تسلیح و تدارکات می کرد و درست در طلیعه پیروزی بود که برژنسکی زبان باز کرد و شورمندانه و با افتخار اعلام کرد: ایالات متحده در تمام مدت مبارزات پارتیزان های افغان با روس ها ایشان را حمایت مالی و تسلیحاتی و تدارکاتی و اطلاعاتی می کرده و بدینوسیله متقاضی سهم کشور خود از پیروزی در افغانستان شد.
با این ترتیب چنانچه ایران بتواند یا توانسته باشد بحران سوریه را بنفع خود مختومه نهائی کند در آن صورت بعد از جنگ 33 روزه حزب الله با اسرائیل و نبرد 23 روزه حماس که در هر دو آنها ایران بیشترین اعتبار را از پیروزی حسن نصرالله و اسمائیل هنیه کسب کرد این سومین و بزرگترین پیروزی تهران در منطقه در مصاف با جبهه متحد ترکیه و عربستان و قطر و اسرائیل و امریکا و انگلستان خواهد شد. پیروزی که قبل از آنکه کام ایران را شیرین کند نقطه آغاز بازگشت بومرنگ سیاست های نسنجیده اردوغان و ریاض به ترکیه و عربستان است که قطعاً سهم و حجم آن تلخ کامی بمراتب بسیار بیش تر از شیرین کامی تهران خواهد بود.
۲ نظر:
پیروزی به قیمت بمباران شهرها وکشتار زنان و کودکان افتخار ندارد حیوان
in 2vomen khabari bod ke man ra besyar khosh-hal kard mersi va mochakeram ostadeh azezam
kheli dosetan daram vaghti meyam inja ehsas mekonam koleh roznameh-ha ra khandam zendeh bashe razmandeh
ارسال یک نظر