مرد رندی!

آقای «مهدی پرپنچی» مجری متبحر تلویزیون فارسی بی بی سی روز شنبه گذشته در صفحه فیس بوک شان خبر نصب تندیس تمام قد «حاجی‌بخشی» در کرج را تیتر کرده اند.
نکته جالب در این پست، کامنتی است که توسط یکی از دوستان و همکاران ایشان در ذیل این پست درج شده مبنی بر آنکه:
«انشالله مجسمه نخبگان بزرگ تاریخی دیگر ما، مثل مرحوم شعبان جعفری، طیب، پری بلنده، ماشالله قصاب، مسعود ده نمکی، دکتر حسین الله کرم و سایر رجال به زودی زینت بخش میادین و فضاهای شهری و روستایی کشورمان شود.»
بدون قصد دفاع از حاج بخشی و طیب و ده نمکی و الله کرم، اما شایسته بود یک نفر به این همکار آقای پرپنچی گوشزد می کرد مشاهیری !!! همچون پری بلنده و شعبان جعفری اگر اشتهاری!!! دارند در ذیل حکومتی روئیدند و بالیدند و درخشیدند که جنابعالی با وجد و شعف در کنار علیا حضرت شان عکس یادگاری می اندازید!!!
نکته مغفول در پست آقای پرپنجی «مرد رندی» آن آقائی است که ناجوانمردانه اراذلی همچون پری بلنده و شعبان جعفری را در کنار کسانی مانند حاجی بخشی و حسین الله کرم و مسعود ده نمکی قرار می دهد.
محل اعتراض آنجاست که مشارالیه با وجد و ابتهاج با آن علیا حضرت عکس یادگاری می اندازد و گفتگو می کند (مافیهای یک تشخص) و سنگ وطن پرستی هم به سینه می زند (شامورتی بازان) اما یک کلمه معترض ایشان نمی شوند که:
علیا حضرت، نظر شما درباره پری بلنده، مهین بچه‌ باز، عصمت بابلی (مشاهیر شهرنو!!!) و اراذل و اوباشی مانند هفت كچلان، حسن انجیری، امیر موبور، مصطفی زاغی، شعبان بی‌مخ، رضا جگركی چیست که در 28 مرداد نقش پیاده نظام در بازگرداندن همسر شما به سلطنت را داشتند!!!؟
اوج بی معرفتی آنجاست که همین عنصر بظاهر وطن پرست که پیش تر به امثال «ستار خان» می بالید که به بیرق دولت اجنبی (روسیه) پناه نبرد و به کنسول روسیه گفت «من در زیر بیدق جناب ابوالفضل العباس علیه السلام و بیدق ایرانم» اکنون همین فرد ضمن آنکه خودش زیر بیرق دولت فخیمه انگلستان پناه گرفته ناجوانمردانه اسامی کسانی که در موقعیت نیاز کشور به جانفشانی در برابر تهاجم اجنبی، جای خالی ایشانی که در آن مقطع در اوج وطن پرستی تا قلب لندن گریخته بود!!! را پُر کرده بودند و از دین و میهن و ناموس کشورشان دفاع کردند اینک آن ناجوانمرد نارفیقانه اسامی ایشان را در کنار پری بلنده و شعبان جعفری قرار می دهد!
باز گلی به جمال دکتر صادق خرازی که در مصاحبه اخیرش با روزنامه اعتماد به درستی گفت:
«مبارزان و مجاهدان دوره جنگ بی تردید شناسنامه هویت انقلاب و مجاهدت های ملت ایران هستند، اینها سند هویت تاریخی ملت نستوه ایران هستند. همین حسین‌الله ‌كرم. او شناسنامه مجاهدت‌های یك نسل در تاریخ دفاع مقدس است. ما حسین ‌الله كرم را به دلیل اختلافات سیاسی كه همه با هم دارند تبدیل به چیز دیگری كردیم. خب، این خیانت است. حسین ‌الله كرم در این مملكت فرمانده بوده، جزو سرمایه‌ها و شناسنامه تاریخ سیاسی این كشور است.»
شخصاً منکر برخی رفتارهای تند شادروان حاجی بخشی در فردای جنگ نمی شوم هم چنانکه چند بار نیز با آن شادروان در مقابل حسینه ارشاد بمناسبت های مختلف و ناشی از نوع برخورد ایشان با حضار برخورد داشتم. اما مگر بخاطر چنان تندروی هائی می شود منکر رشادت های ایشان در جنگ شد که جنازه دامادش را با دست خودش در حالی که خود نیز مجروح شده بود از ماشین در حال اشتعالش بیرون کشید. مگر می توان فراموش کرد که جناره فرزندش را خود در منطقه شناسائی کرد اما کماکان سنگر جنگ را رها نکرد. ایضاً مسعود ده نمکی. قبلاً هم در جائی دیگر گفته بودم (نامه به مسعود ده نمکی) شخصاً حتی بر سر اختلاف نظر با ده نمکی از ایشان مشت هم خوردم اما جای آن مشت را در مقام مشت یک رزمنده سابق کشور مقدس شمردم.
حال نباید کسانی که همه هنرشان در دفاع از کشور، گریختن تا لندن بود را مشق شرافت داد و برای تنبه پشت دست شان زد تا اسامی مردان جنگ را در کنار آن فواحش و اراذل و اوباش 28 مرداد قرار ندهند؟

http://rajanews.com/Detail.asp?id=115119

http://sokhand.blogspot.com/2012/01/blog-post_2651.html

http://www.etemaad.ir/Released/90-07-10/279.htm#183068

http://www.sokhan.info/Farsi/Dehnamaki.htm

http://sokhand.blogspot.com/2010/09/blog-post_16.html