عاشقانه ها!

خانم نعیمه اشراقی دو روز پیش در صفحه فیس بوک شان نقل قولی غیرمستقیم از اظهارات «هاشمی رفسنجانی» در همایش «میثاق با امام خمینی» را منتشر کردند که اسباب تحیُــّر شد:

بنا به ادعای ایشان هاشمی رفسنجانی در خصوص بمباران شیمیائی در دمشق ضمن آنکه این جنایت را با ضرس قاطع و محکم تر از مدعیان جنگ افروزی چون آمریکا و انگلستان منتسب به حکومت بشار اسد کرده متقابلاً انذار آن را نیز داده که:

«دولتی که ملت خود را بمباران شیمیایی کند عواقب سخت آن را خواهد دید همانگونه که صدام در بمباران حلبچه ننگ ابدی را بر خورد خرید و دچار چنین سرنوشت هولناکی شد»

خانم اشراقی در ادامه وقتی مورد اعتراض قرار گرفته که این نقل قول تائید نشده و شما قصد تخریب هاشمی را دارید بصورت معناداری پاسخ داده اند:

تخریب یا تقویــــــــت!؟

هر چند بلافاصله دفتر آقای هاشمی رفسنجانی این نقل قول را از اساس تکذیب کرد و هاشمی نیز در فردای آن روز سوریه را «دژ مستحکم مبارزه با دشمن صهیونیستی» نامید که انتظار همین نیز می رفت (!) اما در یک نکته نیز نمی توان تردید داشت و آن وجد و بهجت و شادی و شعف موجود در فحوای کلام و اطلاع رسانی معوج خانم اشراقی از آن نقل قول مطلوب نظرشان از هاشمی است که در ورای «بشارت طنطنائی» مشارالیه «طعنه لن ترانی» ایشان به مواضع اصولی و آرمان های ظلم ستیزانه و مظلوم نوازانه پدر بزرگ شان در تدوین و تمهید رویکردهای انقلاب اسلامی را متبادر به ذهن می کند!

خدا رحمت کند پیر جماران را که ظاهراً نزد مقربین اش غریب تر از معاندین اش بود!

چنین بنظر می رسد سرکار خانم اشراقی در بیان نقطه نظرات متضاد خود با رویکردهای اصولی بنیان گذار جمهوری اسلامی ماخوذ به حیایند و در چنین بزنگاه هائی در کمین چنان اظهاراتی (ولو کذب) می نشینند تا ناخواسته و از سر شوق «بنمایند رخ» و بنام دیگری و بکام خویش شادمانی و ابراز لحیه بابت «جانا سخن از زبان ما می گوئی» بنمایند.

بقول خاتم الشعرا (جامی)

دید مجنون را یکی صحرا نورد
در میان بادیه بنشسته فرد
کرده صفحه ریگ و انگشتان قلم
میزند با اشک خونین این رقم
گفت ای مجنون شیدا ، چیست این؟
می نویسی نامه ، بهر کیست این؟
گفت مشق نام لیلی می کنم
خاطر خود را تسلی می کنم
چون میسر نیست من را کام او
عشق بازی می كنم با نام او