اشک کباب!

اظهار عجز پيش ستم پيشه ابلهی است
اشك كباب باعث طغيان آتش است

آقای هاشمی رفسنجانی که در ایام انتخابات رویکرد تیم هسته ای ایران را به کله شقی تشبیه می کرد!

آقای ولایتی که در مناظره با جلیلی روش ایشان در پرونده هسته ای را تخطئه کردند و معلم اخلاق شدند و فرمودند عرصه دیپلماسی کلاس فلسفه نیست و اکنون در مصاحبه با آسوشیتدپرس یادشان افتاده که مذاکرات همواره زیر نظر رهبری و با مدیریت ایشان پیش می رفته و می رود!
آنها که با شیدائی از رویکرد تعامل با دنیا در دوره جدید حرف می زدند و بشارت باز شدن درب های باغ سبز بر روی ایران را می دادند!
آقای اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور که امروز اعلام می کنند:
وقتی دنیا (بخوانید آمریکا و متحدین اروپائی اش) نمی‌خواهد برای تغییر خود روش‌هایی را اتخاذ کند ما باید از دوستان صاحب‌نظر خود استفاده کنیم تحریم ها را دور بزنیم!
.
.
.

اکنون و با رویت بی وقعی آمریکا و افزایش تحریم ها شیدائیان دیروز اینک «چهارصد تا چهارصدتا» نامه به اوباما می نویسند و ایشان را قسم حضرت عباس می دهند که تو را به جان «میشل» پیام انتخاب روحانی را بشنو و «با ما به از این باش که با خلق جهانی»!!!

(نامه گروهی از ایرانیان به اوباما)

حضرات متوجه نبودند و گوشزد معمرین را نیز نمی شنیدند که ترجمان مواضع و اظهارات ناسنجیده تان در کاخ سفید، اثرگذاری تحریم ها و موفق بودن رویکرد واشنگتن و تشجیع ایشان به فشار بیشتر بر ایران معنا می یافت.
اکابر دنیای سیاست هم که با ابجد نویسی سیاست آشنایند عنایت به این واقعیت دارند که در نظام بین الملل قبل از مواضع بر حق و بیان مطنطن و خنده های دیپلماتیک، این عنصر قدرت است که تعیین کننده میزان حق اعضا در نظام بین الملل خواهد بود.

قاعده هوپیتال:

http://sokhand.blogspot.com/2013/07/blog-post_6.html