۱۳۹۵ بهمن ۵, سه‌شنبه

آیا بابت اسکار باید خوشحال بود؟



آکادمی اسکار با نامزد کردن فیلم «فروشنده» بار دیگر موجبات بهجت بخشی از ایرانیان را فراهم کرد که در قشربندی اجتماعی ذیل شناسه «سکولار» از ایشان نام برده می شود.

اما به اعتبار ماهیت سینمای هالیوود و مرجعیت و تسلط ارزش ها و روش ها و منش های این سینما در جهان آیا اساساً می توان توفیق سینمای ایران در جشنواره اسکار را واجد افتخاری ملی نیز قلمداد کرد؟

بدون مبالغه و بدون تردید هالیوود بالاترین سهم در تزریق اباحیت و فساد و بی اخلاقی به اذهان بشری و افکار بین المللی را از طریق بالای ۹۰ درصد تولیدات سینمائی اش، عهده داری و سهمیه داری می کند. بدین منوال جشنواره اسکار را می بایست در قامت دامگاه کاهنان معبد هرهری مسلکی برسمیت شناخت که از آن طریق و همه ساله با تخصیص تندیس زرین شوالیه «اسکار» به تولیدات سینمای تحت لایسنس سینمای سکولار اقدام به یارگیری و هم افزائی بین خود و رعایای خود در اقصی نقاط جهان می نمایند.

بر همین اساس و رغم وجد و سرور مفهوم و مسبوق به سابقه ایرانیان مذکور بابت نامزدی مجدد یکی دیگر از دستآوردهای سینمای اصغر فرهادی نباید از این واقعیت غافل ماند که سینمای فرهادی در اولویت قبل از آنکه از جانب خازنان و کاهنان معبد هالیوود واجد ارزش های ناب سینمائی باشد، وام دار التزام فرهادی به ارزش های سکولاریسم مورد وثوق هالیوود در آثار سینمائی اش می باشد.

با این ترتیب اقبال به سینمای فرهادی در هالیوود، تقدیر فرهادی نیست و تشجیع فرهادی و امثال فرهادی است تا از این طریق کاهنان هالیوود بتوانند با دوپینگ اسکار و یارگیری از میانه سینمای سکولارها توازن قوا در دو گانه سینمای انقلاب و سینمای سکولار در ایران را بنفع واثقان خود امداد رسانی کنند.

امدادی که از سوئی برای سینمای سکولاریسم ایرانی «ژنرال سازی» می کند و از سوئی دیگر موجبات تشفی خاطر اقشاری از ایرانیان می شود که مترصد آنند تا عقده حقارت خود را با توسل به تشبثاتی نظیر اسکار و خلسه «این همانی با غربی ها» نشئه درمانی نمایند!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پیشتر و بتفصیل در مقالات زیر در این موارد نوشته ام:
ـ عقده ای ها

هیچ نظری موجود نیست: