۱۳۹۰ دی ۱۰, شنبه

دردنامه ای با همسران شهید همت و شهید باکری


سرکار خانم بدیهیان و سرکار خانم امیرانی
بدون مقدمه باید اعتراف کنم انگیزه این وجیزه عرض گلایه ای برادرانه در محضر همسران دو تن از گوهران شب چراغ آسمان پرفروغ ایرانی است که خاک گران قدرش چنین استعداد بالائی در آمایش و پردازش چنان دُردانگانی را در خود مضمر و پرورانده ...

با تشکر از دوستانی که لطف کردند و برای اشتراک از این به بعد مقالات اینجانب ثبت نام کردند از آنجا که قبلاً خدمت دوستان معروض داشته بودم ثبت نام صرفاً تا پایان ماه دسامبر می باشد لذا از این تاریخ به بعد اهتمام خود را صرف تمهید مقدمات مراحل ثبت اشتراک و ارسال مقالات خواهم کرد. به همین منظوز طی چند روز آینده خدمت عزیزان ثبت نام کرده ایمیلی ارسال خواهد شد تا مراحل اجرائی و چگونگی دریافت مقالات را خدمت ایشان اطلاع رسانی نمایم
ممنون می شوم دوستان مزبور بعد از دریافت ایمیل اینجانب، لطف کرده و اعلام وصول نمایند تا از دریافت اطلاعات مزبور اطمینان حاصل شود
با تشکر
سابقه مطلب را می توانید در پست «من اشتباهی هستم» ملاحظه فرمائید

۱ نظر:

فرزاد گفت...

سلام

احتمالا چون مردم در انتخابات شرکت کرده اند در این 32 سال نتیجه می گیریم که نظام مشروع است و مقبول هر عمل غیر قانونی و غیر شرعی مانند حصر غیر قانونی و شکنجه و زندانی کردن بدون محاکمه و... هم که انجام دهد مشروع است و صد البته مقبول. خدایی ناکرده یک وقت دیدتان را تغییر ندهید . همسران شهدا هم اشتباه می کنند البته همین که نمی گویید از جایی دلار گرفتند خودش جای شکر دارد .همسران این دو شهید بزرگوار هم دچار پایانی خود خواسته شده اند .
متاسفانه توجیه کردنهای این چنینی رفتار حکومت توسط شما و افرادی مثل شما ضربه مهلکی به دین زده است.
جالب اینجاست که به امثال سحابی ها هم ابراز ارادت می کنید.از فرزندان هاله سحابی شرم نمی کنید؟
شرمش از چشم مي پرستان باد نرگس مست اگر برويد باز