۱۳۹۲ آذر ۱۴, پنجشنبه

بی ظرافتی ظریف!



اظهارات نسنجیده و تامل برانگیز دکتر ظریف نشان داد ایشان هر اندازه در مکالمه با دیپلمات ها و سیاستمداران بین المللی متبحر و زبده اند اما و متاسفانه با زبان و گویش شایسته و بایسته با مردم خود غریب و ناآشنایند.
ایشان در نشست اخیر خود با دانشجویان در دانشگاه تهران فرموده اند:
«غربی‌ها از چهار تا تانک و موشک ما نمی‌ترسند. آیا شما فکر کرده‌اید که آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد؟ آیا واقعا به خاطر سیستم نظامی ماست که آمریکا جلو نمی‌آید؟»
هر چند «دکتر» در همین سخنرانی و در خلال همین بحث کوشیده تا انتقال دهنده این واقعیت شوند که قدرت اصلی کشور قبل از توانائی نظامی، پایمردی و اتحاد مردمی است اما ظاهراً در بیان این منظور زبان شان الکن بوده.
قطعاً ایشان نمی توانند در کنار اتحاد و پایمردی مردمی منکر توانمندی نظامی کشور خود باشند و در کسوت «رئیس دیپلماسی کشور» این چنین رسوا و عریان خود را در مقابل دشمن خارجی خلع سلاح نشان دهند.
این امر موید آنست که سیاستمداران ایرانی ولو در سطح دکتر ظریف علی رغم همه شایستگی ها از درک توانمندی های نظامی کشورشان محروم مانده اند.
ظاهراً بی مناسبت نیست تا بمنظور توجیه و اطلاع «فرزندان انقلاب در عرصه دیپلماسی» سرهنگان ایران یک تور فشرده بمنظور آشنائی سیاسیون با توانمندی های نرم افزارانه و سخت افزارانه نظامی کشور برگزار نمایند تا آنگاه دکتر و یاران دکتر با قوت و اشراف بیشتر از موقعیت ایران، سنگربان سرحدات سیاسی محوله خود باشند.
دکتر ظریف در مقام یک وزیر خارجه بهتر از هر کسی باید با آموزه های «کلازوویتس» آشنا باشند که دیپلماسی و میلیتاری مکمل یکدیگرند و اگر ایشان تاکنون توانسته اند در ژنو خوش بدرخشند این درخشش قبل از مهارت های شخصی مدیون تدبیر و مکر و مانورهای سنجیده و موثر و قدرتمند نظامیان ایران در عراق و افغانستان و سوریه و لبنان طی سالیان گذشته بوده که گلوی آمریکا را در این مناطق آنچنان مدبرانه در چنگال خویش گرفتند تا اینک و امروز دکتر ظریف در عرصه دیپلماسی بتواند بستر را برای پیش روی خود مهیا ببینند!

۳ نظر:

ناشناس گفت...

بهتر بود به نظرات قبلی خود نگاهی می کردی تا بفهمی دلیلی بر ترس آمریکائیان از کشوری اینچنین وجود ندارد"بر اساس همین باور، ایران و ایرانیان در منظومه فکری آمریکائیان کشور و مردمی عقب افتاده در بخش بدوی دنیا در کنار دیگر بدویان اعم از عرب و افغان و ترک و آفریقائی و هندویان اند!
برخلاف تلقی ایرانیان که تصور می کنند در آمریکا قاطبه مردم به چشم تحسین به ایرانیان نگاه می کنند کمتر کسی در آمریکا پیدا می شود که اساساً بداند ایران کجای دنیاست و ایرانیان کیستند"

ناشناس گفت...

سلام

گفته اید:
ظاهراً بی مناسبت نیست تا بمنظور توجیه و اطلاع «فرزندان انقلاب در عرصه دیپلماسی» سرهنگان ایران یک تور فشرده بمنظور آشنائی سیاسیون با توانمندی های نرم افزارانه و سخت افزارانه نظامی کشور برگزار نمایند تا آنگاه دکتر و یاران دکتر با قوت و اشراف بیشتر از موقعیت ایران، سنگربان سرحدات سیاسی محوله خود باشند.

ابتدا این که کلمه "سرهنگان" در این متن با بی هنری استفاده شده!

چند نکته در اینجا به نظر می آید:

1) شما که سال هاست در آمریکا هستید و با بازگشتتان به کشور بازجویی می شوید، چگونه ممکن است در مورد امکانات و اسرار نظامی کشور بیشتر از وزیر خارجه ایران اطلاعات داشته باشید؟

2) آیا واقعا مخالف اظهار نظر ظریف در مورد قدرت نظامی آمریکا هستید؟ به نظر نمی رسد که آمریکا اگر خطر جدی برای خود از جانب ایران یا هر کشور دیگری احساس کند، حداقل از نظر نظامی دچار مشکل شود. (حتی در سناریوهایی مانند حمله ی همزمان روسیه و چین به آمریکا)

3) کسانی مانند جلیلی که احتمالا با اطلاع از امکانات نظامی کشور به مذاکرات می رفتند، تن به هیچ توافقی نمی دادند. قطعا خود زیاده بینی نظامی در سران نظام، کشور ما را به شوروی و عراق زمان صدام شبیه تر می کند تا به کشوری که به دنبال آسایش مردمش است. بنابراین وظیفه ی ظریف اطلاع از امکانات نظامی نیست، لازم هم نیست.

4) لطفا در آینده اطلاعات خود در مورد امکانات سخت افزاری کشور در کشورهایی که ذکر کردید، را اعلام فرمایید.

در پایان این که شما رفسنجانی را هدف گرفته اید و روحانی را می زنید.

شاید خاطر ساده دلی را پی کنید.

ناشناس گفت...

نباید منکر تبحر و دانش دیپلماتیک دیپلمات ها شد. اما در کلیت دیپلماسی مثل اسکناس و پول ملی می مونه. چیزی که به این کاغذپاره چاپ شده قدرت می ده پشتوانه اقتصادی و قدرت صنعتی و بعضا نظامی یک کشوره. وگرنه یه تیکه کاغذ ولو چاپ شده و خیلی قشنگ که خود به خود ارزشی نداره.
حالا دیپلماسی هم همینطوره. بهترین دیپلمات دنیا وقتی نماینده یک کشور با اقتصاد ضعیف و قدرت نظامی ناچیز باشه، چه چیزی رو برای عرضه و چونه زنی بر سر میز مذاکره داره؟ با لفاظی و مدارک بالای آکادمیک که صرفا نمیشه چیزی بدست آورد.