۱۳۹۲ آذر ۱۹, سه‌شنبه

ادب مرد به ز «مسند» اوست!



شهریور ماه گذشته بود که با اشاره به تکرار «لن ترانی» اوباما خطاب به ایشان نوشتم:
آقای اوباما
تکرار مکرر «همه گزینه ها روی میز است» از جانب جنابعالی در ذهنیت ایرانیان نوعی لات بازی و ادبیات لمپنی را تداعی می کند بمثابه «گند چاله دهانی» که به اعتبار قطر گردن و حجم بازو و صغر عقل راه را بر ایرانیان بسته و با نشان دادن «قمه آخته اش» و دست کشیدن بر «قبضه تپانچه اش» از ایشان متابعت می طلبد! (آقای اوباما مودب باشید)
علی رغم این و با تحیّر مشاهده کردم دکتر روحانی در گفت‌وگو با روزنامه فایننشال‌تایمز با استناد به مکالمه تلفنی چند دقیقه ای خود با اوباما و علی رغم آنکه در فردای این مکالمه اوباما مجدد ابراز لحیه فرمودند که «هنوز همه گزینه ها روی میز است» رئیس جمهور ایران فرموده اند:
«اوباما را خیلی باادب و باهوش یافتم»
خدا رحمت کند «دکتر شریعتی» را! هر چند جایش خالی است اما حرفاش هنوز معتبره. خصوصاً آنجا که در «یک جلوش تا بی نهایت صفرها» به ظرافت انگشت بر این واقعیت گذاشت که:
«آدم وقتی فقیر میشه ، خوبی هاشم حقیر میشه! اما کسی که زور داره یا زر داره، عیب هاشو هنر می بینند! چرند هاشو حرف حسابی می شنوند! آروغ های بیجا و نفرت بارشو ، فلسفه و دانش و دین می فهمند! حتی شوخی های خنک و بی ربط او از خنده حضار رو روده بر می کنه!

جناب آقای روحانی
ادب مرد به از دولت و ایضاً «مسند» اوست!!!
ادبیات لمپنی رئیس جمهور قبلی همان اندازه در تضاد با اعتبار و منزلت نماینده جمهور ایرانیان بود که «خود کهتر بینی» در مقابل «وی برتر بینی» رئیس جمهور آمریکا (!) آن هم به اعتبار کسوت و مسند حکومتی ساکن کاخ سفید!!!

جناب آقای روحانی
مابه ازای چنین رویکردی سفله انگاری خود و کسانی است که نمایندگی ایشان را عهده داری می کنید!

هیچ نظری موجود نیست: