۱۳۹۵ مهر ۱۱, یکشنبه

شفافیت علیه علنیت!


سعید حجاریان در مصاحبه با ایسنا ضمن استقبال از مبارزه با فساد اقتصادی و با نگاهی آسیب شناسانه بر راهکار «شفافیت علیه علنیت» ابرام ورزیده و به درستی بر این نکته انگشت تاکید گذاشته که:
منشاء و مبداء فساد اقتصادی را باید در فساد سیاسی کاوید و بالتبع نهال مبارزه با فساد اقتصادی را باید ابتدا در زمین سیاست نشا کرد و ریشه فساد را در زمین سیاست خشکاند.
(اینجا)
حجاریان در ادامه با اشاره به ماجرای «فیش های حقوقی نجومی» به اصلاح طلبان پیشنهاد داده تا برای کمک به مبارزه با فساد اقتصادی پیش قدم شده و راساْ و بمنظور اثبات پاکدستی به انتشار فیش های حقوقی خود، اقدام نمایند.
پیشنهادی که هر چند برخوردار از حسن نیت است اما خالی از شائبه نیست!
مشکل حجاریان آن است که راهکار پیشنهادی اش برخوردار از تناقض است و از سوئی معتقد است فساد اقتصادی تالی فساد سیاسی است اما برخلاف این نسخه تجویزی، به متحدان اصلاح طلب اش که می رسد راهکار اقتصادی (انتشار فیش های حقوقی) ارائه می نماید!
قطعاً حجاریان تا آن اندازه ذکاوت دارد تا بداند مشکل نظام با اصلاح طلبان فساد اقتصادی نیست. اگر هم باشد اولویت ثانوی و موردی است!
اتفاقاً و عطف به ریشه یابی درست حجاریان، مشکل نظام با اصلاح طلبان شائبه فساد سیاسی ایشان قبل از فساد اقتصادی است و اصلاح طلبان اگر حسن نیتی برای کمک به «شفافیت علیه علنیت» دارند باید اهتمام خود را صرف شفاف کردن مواضع سیاسی خود با نظام نمایند.
تلخ یا شیرین ماجراهای سال ۸۸ و رفتار و گفتار کژتاب و ناشفاف اصلاح طلبان نسبت به «افسانه تقلب» که بسترساز فساد سیاسی بزرگی در تحولات انقلاب و نظام شد کماکان مانند زخمی تازه از خود تُرشابه ترشح می کند.
شایسته آنست تا حجاریان قبل از راهکار نالازم انتشار فیش های حقوقی، اصلاح طلبان را ترغیب کند تا یکبار و برای همیشه بمنظور برون رفت از بحران هویت مبتلابه اصلاح طلبان از خلال شهرآشوبی های ۸۸ رسماً و علناً و شفافاً موضع و تکلیف یا تقصیر خود با فتنه ۸۸ را ابراز و بدین طریق برادری خود با نظام را به اثبات برسانند و همتی بلند برای مبارزه با آن «فساد بزرگ سیاسی» اعمال نمایند.

هیچ نظری موجود نیست: