از رنجی که می برند!

صادق زیباکلام به سنت مالوف در جدیدترین مقاله اش با گیر کردگی علاج ناپذیر سوزن ضدیت اش با «استکبار ستیزی» و با جمع آوری فهرست بلند بالائی از احتجاجات اش در نفی و بدی و مذمت «استکبار ستیزی» و بالتبع «آمریکا ستیزی» جهد بلیغی فرموده تا مانند همیشه رکورد خود در ماراتن نحافت بضاعت در عرصه سیاست و دیانت را تحفظ فرمایند. (اینجا)

صدر تا ذیل مقاله جدید زیباکلام با یک تبصره برخوردار از صحت است! و آن در صورتی است که ایشان و نظام متبوعه و مطمح نظر ایشان را ذیل یک نظام مُخنث و معمولی از عداد دیگر نظام های حکومتی مُخنث و معمولی موجود در جهان لحاظ نمائیم!

به عبارت دیگر مشکل محوری زیباکلام و جمیع افراد هم سطح و هم بسته با زیباکلام ناآشنائی و بی دانشی ایشان با منظومه معرفتی دین در قامت یک مجموعه معرفتی بسیط و استعلائی و بالتبع ناآشنائی ایشان با مختصات و ملحقات و محورهای زیست مومنانه در یک نظام حکومتی دین محور است.

بالشخصه معتقدم افرادی مانند زیباکلام بخش عمده ای از مشکل شان با جمهوری اسلامی با گذراندن تنها دو واحد دانشگاهی «بینش اسلامی» مرتفع خواهد شد مشروط بر آنکه برای این دو واحد وقت بگذارند و با تامل و تعمق مواد درسی مزبور را فهم و در زیست مومنانه شان یا لحاظ کنند و یا لااقل با مختصات انسان و حکومت دین محور و فرائض و غرائز و غایات و رسالات و وظائف آن انسان و حکومت دین محور آشنائی حاصل خواهند کرد.

در آن صورت ایشان و هم سطح ها و هم سوادان با ایشان لااقل در تحمل «جمهوری اسلامی متضاد با استانداردهای خود» رنج کمتری خواهند بُرد!

ایشان ظاهراً اطلاع ندارند که ۳۷ سال پیش در ایران «انقلابی» شد که «اسلامی» بود و قاطبه مردمانش در یک رفراندوم سراسری رای به قانون اساسی دادند که «اسلام محور» است. این یعنی شمایانی (غربزده های سکولار) که در مشروطه، حکومت را از علما و مردم «های جک» کردید و به دیکتاتوری پهلوی ها مبدل اش فرمودید! امتحان خود را پس داده اید و منطقاً دیگر تا اطلاع ثانوی مجاز به سهم خواهی و لن ترانی نمی توانید باشید.

پیش تر در مورد چیستی نظام های دین محور «اینجا»  بتفصیل نوشته ام.