بازی بزرگان!

اسامی نامزدهای تائید صلاحیت شده توسط شورای نگهبان چنانچه فردا بدون نام «هاشمی رفسنجانی» اعلام شود قطعاً در این صورت آقای هاشمی شخصاً کمترین واکنشی نشان نخواهد داد و می کوشد با قرار دادن خود در موضع «مظلومیت» و از طریق دامن زدن به جو سیاسی آیت الله خامنه ای را ترغیب کند تا بدون درخواست هاشمی و از طریق حکم حکومتی ایشان را به عرصه انتخابات بازگرداند.

در این صورت هاشمی می تواند به تلویح بر حرف پیش از ثبت نام خود نیز صحه بگذارد که:

گفته بودم اگر رهبر با حضورم موافق نباشد ورودم به انتخابات صلاح نیست و اکنون با این حکم حکومتی رهبر نشان دادند موافق نامزدی و ریاست جمهوری من هستند!!!

هاشمی می داند اگر با درخواست شخصی از رهبر برای صدور حکم حکومتی به عرصه انتخابات باز گردد این بمعنای «زیر دیـن» رهبری رفتن است و ولو آنکه در انتخابات پیروز هم شود دیگر آزادی عمل مطمح نظر خود را ندارد و اخلاقاً مجبور است با لحاظ «مدیون بودن خود به رهبری» به پیروزی اش در انتخابات نگریسته و تمشیت امور اجرائی کشور را با لحاظ این واقعیت عهده داری کند.

و این آن چیزی نیست که مراد هاشمی از «بازگشت معنادارش» به عرصه قدرت را تامین کند!

طبعاً رهبری نیز در آن صورت در موقعیت حساسی قرار می گیرد:

اگر با مسئله بی تفاوت برخورد کرده و نسبت به رد صلاحیت هاشمی کم محلی کند  این بمعنای پایان هاشمی در انتخابات و آغاز تمام شدن وی در سپهر سیاسی ایران است مگر آنکه به شکلی هاشمی را غیر مستقیم متقاعد به درخواست حکم حکومتی کند!
اما بهداشتی ترین حالت آن است تا شورای نگهبان خویشتن داری کرده و ضمن رد صلاحیت محتمل و کم هزینه «اسفندیار رحیم مشائی» در کنار تائید صلاحیت هاشمی، تکلیف هاشمی را در انتخابات 24 خرداد روشن کند!
به قطع یقین در چنان حالتی با توجه به حذف رقیب دولتی (مشائی) و اجماع اصولگرایان بر سر «سعید جلیلی» انتخابات در 24 خرداد مُبدل به یک دو قطبی غیرمنعطف خواهد شد و در این حالت است که توده های مذهبی در کنار اقشار وابسته به انقلاب اسلامی به انضمام محرومان و خانواده های کم درآمد با تلقی و احساس نگرانی بابت یارگیری هاشمی از میانه اقشار به زعم ایشان ضد انقلاب و مرفه و سکولار بصورتی گسترده در انتخابات شرکت خواهند کرد و محتملاً همان کاری را با هاشمی خواهند کرد که در انتخابات سال 84 کردند.