جناب آقای خامنه ای
برای نخستین بار جنابعالی را منحصراً مخاطب خود قرار می دهم اما قبل از آن موظفم اعتراف کنم چنانچه حجم و جنس اطلاعات محرمانه موجود از فعالیت ها و دسائس سیاسی پشت پرده در اختیار مردم نیز قرار می گرفت مطمئنم قاطبه مردم به حلم شما رشک می بردند! اما می فهمم که چنان اطلاعاتی بدلیل رعایت منافع ملی قابل انتشار عمومی نیست.
اما جناب آقای خامنه ای ـ جسارتاً اینجانب قبل از رشک بر بردباری جنابعالی از چنان حلمی، عصبانی ام!
عصبانیتم از این بابت است که شما در 24 اسفند سال 90 از این امکان برخوردار بودید تا با بهداشتی ترین و در عین حال اخلاقی ترین شکل ممکن سر افعی را که در ضعیف ترین موقعیت قرار گرفته بود بر سنگ بکوبید.
آن افعی قرینه اژدهای مولوی بود که در آفتاب تموز دوباره جان می گرفت اما جنابعالی باز هم خویشتن داری کردید.
جناب آقای خامنه ای
عصبانیت اینجانب ناشی از این نیست که چرا فرصت را برای اخذ انتقام از سر غیظ و کینه از دست دادید!
می پذیرم که بر شما جائز نیست تا عواطف و کینه شخصی را ملاک رفتار خود قرار دهید اما واقع آن است که فرصت دادن به افعی قبل از آنکه موقعیت و جایگاه جنابعالی را مخدوش کند لطمه زننده به منافع ملی کشور بود ، که شد!
علی ایحال خسته نباشید!
ظاهراً مصمم اید «کوردآ اسمالت» را با حفظ آبرو در تاریخ تدفین فرمائید!
۳ نظر:
کاش ایشان در برخورد با سه نفر اینقدر حلم و صبر به خرج نمیداد!!
موسوی، کروبی، احمدی نژاد
eshteba karded aghayeh akhavan !!!2sar afe
rafsanjaaaaaaaaaaaaaaaaaaani
اخوان به ناشناس:
آقای ناشناس متشکرم از نظرتون. ذهنم به خاطر مسائلی رفت به سمت احمدی نژاد. اما گویا بحث از ابقای هاشمی در مجمع بوده.
اگرچه همچنان بر نظر قبلی خودم (حلم و صبر بسیار رهبری در رابطه با سه نفر) معتقدم اما به خاطر این تذکر بجا ازتون سپاسگذارم.
ارسال یک نظر