۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۱, شنبه

برادرانه با برادران!



جناب آقای یونسی وزیر محترم اسبق در وزارت اطلاعات
جناب آقای حسن روحانی دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی
جناب آقای حسین شریعتمداری مدیر مسئول محترم روزنامه کیهان
اشکالی دارد کمی به خود فرصت دهید و در تحلیل و گمانه زنی های سیاسی جانب حزم را بگیرید!؟
شمایان از جمله شاخص ترین کسانی بودید که تا دقیقه 90 محکم و استوار بر این امر تصریح می داشتید:
اکبر هاشمی رفسنجانی نامزد انتخابات نمی شود.
جناب آقای یونسی ـ جناب آقای روحانی؛ شمایان حتی خبر از آن دادید که طی ملاقات با هاشمی ایشان شخصاً و صریحاً به شمایان فرموده اند که «در انتخابات نامزد نخواهد شد» این در حالی است که یک شهروند کاملاً معمولی مانند بنده از 16 هزار کیلومتر دورتر از ایران و از قلب ایالات متحده 8 ماه پیش با قاطعیت تصریح داشتم که آقای هاشمی نامزد این انتخابات خواهند بود.

مقاله خیز بلند هاشمی:

آقایان محترم
درستی پیش بینی بنده نه نشان از نبوغ خاص یا آی کیوی بالائی است و نه موید برخورداری اینجانب از جامی جهان بین است.
آقایان محترم
قطعاً شما دروغ نگفته اید! و قطعاً آقای هاشمی به شما طی ملاقات حضوری گفته اند در انتخابات نامزد نمی شوند اما آنچه که باعث می شود علی رغم توفیق درک حضوری و از نزدیک شما با آقای هاشمی، گمانه 8 ماه پیش یک شهروند معمولی مانند اینجانب برخلاف گمانه شما درست از آب درآید تنها دو علت دارد:
نخست آنکه شمایان در تحلیل مسائل سیاسی خود را پایبند به اظهارات شخصیت سیاسی می کنید در حالی که در فهم و نقد و تحلیل سیاسی اصول و چارچوب هائی کارشناسانه حاکم است که رعایت و لحاظ آنها این امکان را به هر کس ولو یک شهروند معمولی مانند «داریوش سجادی» می دهد تا تصویری واقع بینانه از تحولات سیاسی ایران داشته باشد.
دوم آنکه ذهنیت شمایان در فهم و درک و تحلیل مسائل سیاسی بشدت آغشته به «عشق و نفرت» و «غیظ و شیدائی» است و نمی توانید ضمن فاصله گرفتن از احساسات و عواطف اقدام به فهم و تبیین مسائل سیاسی نمائید. لذا بنا به توصیه ای که بالغ بر 20 سال پیش به وزیر خارجه وقت کردم مبنی بر آنکه:
اگر نمی توانید آنی شوید که دوست دارید شوید! بکوشید آنی شوید که می توانید شوید!
تلخ یا شیرین بنا به دو دلیل فوق شایسته است شما بزرگواران نیز مدتی به خود استراحت دهید و شانس خود را بیرون از دنیای «کارشناسی سیاسی» بیآزمائید.
با پوزش البته!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

تبريك به گمانه زنيتون!
اما همانطور كه ميفرماييد، شما نيز يه گمانه زن از ١٦٠٠٠ كيلومتر آنور تر هستيد!
حالا اگر ايشان نيامده بود، شما جوابى آماده براى نيامدن ايشان داشتيد و حاضر جواب در به آوردن دليل كه چرا ايشان نيامدن، ميداشتيد!
زيادى غره نشويد!
با كمى پوزش، البته!